این روزها مشغول نوشتن نمایش نامه ی جدیدم هستم با دوپرسوناژ نمایشی با نام پروتز! که طنز تلخ یا به عبارتی سیاه است! از روی صحنه بردن نمایش نامه های پر پرسوناژ ترم بخاطر شرایط بد و کرونا واهمه دارم، حتی در این دوسال کاری روی صحنه نبردم چون می‌دانستم بیش از پیش ضرر خواهد بود با شمارش پیک های کرونا و بسته شدن و باز شدن پی در پی سالن ها، بعلاوه تعطیلات رسمی هم که خب از قبل بوده تمامی شهادت ها و از این قبیل مناسبت ها این به معنی اینست که تا یک کاری بیاید مخاطب خود را جذب کند تعطیل می شود و قصه ی سخت جذب مخاطب از نو! اما بعد از دوسال از نظر روحی بسیار آسیب دیده ام و ترجیحم اینست که کاری کم پرسوناژ با ریسک کمتر اما محتوای پر و پیمون دوباره شروع کنم بنابراین مشغول نوشتن نمایش نامه ی پروتز شدم البته ترجیح می‌دهم عجله نداشته باشم و بخوبی به آن بپردازم امید که اتفاق های خوبی. برایش بیفتد