درود و خسته نباشید ، از ایده های خلاقانه و آوانگارد باید استقبال کرد در تاتر ایران ولی این که کار با چه کوالیتی و هوشمندی ارائه بشه هم قطعا حائز اهمیت هستش . اولا صدا اصلا به ردیف های ۲ به بالا نمیرسه . اجرای شلخته و سردرگمی که ایده های خوبش به بلوغ نرسیده شهید شدند. و متاسفانه نه خط داستانی و نه روایت اجرایی قدرت همراه کردن مخاطب رو نداشت و اکثر مخاطبین هم مشغول گفت و گو و چک کردن موبایل بودند. همین که ساده ترین و اصلی ترین مساله نرسیدن صدا به مخاطب بود کافی بود تا حتی یک اجرا با کانسپت عالی زمین بخوره ‌. به نظر من در بداهه و هنر آوانگارد هم باید یک پیش تفکری رو برای سطح کیفی مطلوب لحاظ کرد. بهر حال خسته نباشید به عوامل