خیلی سال پیش #پرده‌خانه استاد بیضایی را خوانده‌بودم و مثل تمام آثارش لذت برده‌بودم و اشک ریخته بودم.
آرزوی هر کارگردانی است که این اثر را به صحنه ببرد اما راست گفته‌اند که کار هر کس نیست خرمن‌کوفتن ...
جمع‌کردن تیمی منسجم، پیدا کردن بازیگر شاه مست خودکامه، گلتن قدرت‌مند و با‌صلابت، نوسال نازک‌بدن و نازدار و ملیح، خواجه صندل عاشق اما حلقه به‌گوش و زنان و خواجگانی چنین بازیساز و حرفه‌ای، کار هر کس نیست و در سالن #پردیس_تئاتر_شهرزاد به دست توانمند استاد #گلاب_آدینه این اتفاق رقم خورده و من خوش‌بخت بودم که امشب به تماشای آن نشستم.
تئاتری گیرا و زیباست که مثل یک ارکستر، هارمونی داشته باشد و هیچ‌کدام از عناصرش بیرون نزند و همه با هم کوک باشند که پرده‌خانه خانم آدینه اینگونه است.
البته نمایشنامه استاد آن‌‌قدر خوب و روان و پرمغز هست که دست کارگردان را باز می‌گذارد برای ساختن قاب‌های زیبا و پر نقش‌ونگار، آن‌قدر ریتمیک است که موسیقی ناخودآگاه با دیالوگ‌ها همراه می‌شود و آن‌قدر حرف دارد که کافی است دیالوگ‌ها درست ادا شوند و سرضرب باشند تا تماشاگر از زمان نامعلوم قصه به امروزش سفر کند و حتی به ابتدای تاریخ و درد و رنج زن را در تمام تاریخ بازنگری کند. متن با این که در دربار و بازیخانه‌ی یکی از شاهان می‌گذرد اما لامکان ... دیدن ادامه ›› و لازمان است تا همه‌ی ما با آن همراه شویم و همذات‌پنداری کنیم و ...
ما هم بازیساز‌های بازیخانه شاهنشاهی هستیم و گلتن به ما درس رهایی از این اسارت می‌دهد.
نمی‌شود همه چیز را در چند سطر بیان کرد و فقط باید ستود این نمایش را، چون به واقع ستودنی است.
سپاسگزارم از استاد گلاب آدینه، #نورا_هاشمی، #سعید_چنگیزیان و تمامی عوامل کم‌نظیر کار.
شبی بی‌نهایت عالی بود برایم.
و تشکر ویژه از #استاد_بهرام_بیضایی به خاطر همه‌ی آثارش
و
تشکر از خداوند به خاطر خلقت #بهرام_بیضایی.