خدای جهنم این بار نه در قامت یک اسطوره یونانی بلکه در جسم یک میهن پرست آمریکایی قرن بیست و یک ظهور پیدا کرده است. میهن پرستی که از سهم مرز خاک خود همچون هادس یونانی راضی نیست پس دست به تسخیر فضای زندگی مردمان میهن خود میزند و از آنها همچون یک مستعمره بهره میبرد.

سام شپارد خود یکی از هزاران نفری بود که تسخیر شدگی فضای زندگی را تجربه کرده بودند و در بسیاری از نمایشنامه هایش رگه های آن را میتوان پیدا کرد؛ اما با اتفاق افتادن یازدهم سپتامبر و مشاهده رفتار دولت کشورش بود که خدای جهنم را به مثابه هشداری از آینده به ورطه نمایش وارد کرد.

شاید در آینده مردمانی برای باز پس گرفتن فضاهای تسخیر شده زندگی خود بر علیه آن خدای جهنم حلول کرده در جسم یک میهن پرست بلند شوند. شاید او شخصی همچون اِما باشد.