احمد نمونه بارز یک شخصیت عاشق هنرمنده که هر دختر اهل هنر آرزوی کنارش بودن و داره،شخصیت لطیف،بازیگر تأتر،صدای خوش که می‌تونه هر لحظه و هر جا برات الهام بخش هزاران ایده است….
من امروز روز کاری افتضاحی و داشتم،با اینکه عاشق کارمم ولی ازش بیزارم، دقیقا حس احمد به مینا… من به این تأتر از سه روز پیش به واسطه یکی از دوستهام دعوت شده بودم. اما از صبح که روزم با تلفنهای مکرر وخبرهای آزاردهنده از پروژه ها شروع شد همه اش تو فکر بودم اصلا چرابرم؟ اصلا من و چه به تأتر؟با اینکه تمام طول زندگیم از ۲۰سالگی تا الان که در ماههای آخر اتمام ۳۵ سالگیمه رو روی صندلی های تأتر گذروندم امّا ناملایمتی های زندگی باعث شده بود فکر کنم آخه من و چه به تأتر؟درست مثل زندگی احمد و مینا!وقتی کارفرمای پروژه ام زنگ زد و از سراسر پروژه اش نالید فکر کردم باید بیشتر بمونم و کارهای عقب افتاده ام و انجام بدم.مثل هر شبم که تا هفت تو دفتر کارم نشستم،گفتم که زنگ بزنم و بگم من نمیام آخه من و چه به تأتر؟احمد و مینا در طوفان زندگی یادشون رفت که چقدر عاشق هم بودن!یادشون رفت که چقدر برای این زندگی زحمت کشیده بودن!مگه میشه این همه سال زندگی کنی و براش زحمت نکشی!درست مثل من که چقدر برای این زندگی سختی کشیدم.این تأتر نمایش بارز زندگی های از دست رفته ی امروزیه این تأتر نمایش بارز عشقهای درد کشیده است این تأتر خود زندگیه.زندگی من!من تمام مدتی که روی صندلی لمیده بودم فکر می‌کردم که من دختر خونه ی نیاورانم و الان همین چند ساعت پیش بود که صاحب خونه ای که یک سال و نیم بعد از ازدواجم و توش گذروندم زنگ زد و گفت دنبال جا بگردیم،درست مثل مینا.من امروز با تک تک سلولهام هوای خفه ی توی سالن و نفس کشیدم.