از زمان نمایش «سیزده» تا امشب جناب کوشکی رو ندیده بودم، لذت بردم در انتهای نمایش ایشون رو ملاقات کردم و یاد سالیان قبل افتادم. ایشون همیشه حامی بازیگران جوان و تازه کار بودند و همیشه در کار های خودشون از آنها بهره میبردند و به شخصه برای ایشون احترام زیادی قائل هستم.
و اما درخصوص نمایش..
با نهایت احترام احترام احترام، نمایش خوبی نبود، در واقع هرچه تلاش کردم با داستان ارتباط عمیقی برقرار کنم نشد که نشد، در نهایت به همون حس های ابتدایی بسنده کردم.
اما پرفورمنس بازیگران عالی و فوق العاده بود، واقعا هر دو بازیگر به نحو احسنت بازی خودشون رو ارائه دادند و از بازیشون لذت می‌بردم اما مجدد نمیتونستم با داستان ارتباط برقرار کنم...
خسته نباشید به هر دو عزیز و جناب کوشکی.
ارادت.

پ.ن: خانم مهدی زاده چرا گریه میکنی؟ :) چیزی که من از گریه شما دریافت کردم عشق بود، عشق به کاری که انجام میدید.