لذت بردم از تماشای این نمایش شریف و بی ریا. اسم این جور نمایش ها رو میشه "غذای روح" گذاشت. انگلیسیش میشه "touched my soul"
نمایشی
... دیدن ادامه ››
که با صدای خسرو شکیبایی شروع شه معلومه کارش درسته. ارجاعات به "طعم گیلاس" و "گاو" و... عالی.
بازیها خیلی خوب و یکدست. کلمات به شیوایی بیان و اکت ها به زیبایی ادا شدن. تنوع بازیگرا هم عالی بود و صحنه خوشایندی ایجاد شده بود به کمک طراحی لباس خوب.
نمایش خیلی تلنگر داشت برای من به شخصه. این که اگه یکی زندگیمو ببینه نظرش چیه؟ اگه اصلا خودم فیلم زندگیم رو ببینم چه حسی دارم؟
در مورد معنای زندگی هم حرفای خوبی زد. اینکه به معنای زندگی دیگران احترام بذاریم حتی اگه سلیقه ما نیست. اگه معنای زندگی رو پیدا نکردیم اشکال نداره خیلیای دیگه هم همینن. دنبال معنای پیچیده از زندگی نباشیم.
اجرای الاکلنگی بود دقیقا. نیمه اول خندیدیم و نیمه دوم بغضی شدیم.
تشکر از همه عوامل که شب خوبی رو برامون ساختن.
یه نکته منفی هم از سالن بگم. آخر نمایش داشتیم با پوستر عکس میگرفتیم و کاملا مشخص بود که چند ثانیه بیشتر طول نمیکشه و بعدش از مجموعه خارج میشیم. در همین حین نگهبان مجموعه تذکر حجاب دادن و گفتن اگر میخواید در مجموعه بمونید رعایت کنید. واقعا چه لزومی داشت این حرف؟ ما که داشتیم میرفتیم. به همین راحتی حس خوب بعد نمایش رو خراب میکنید؟حیف نیست؟ ساعت 9:30 شب آخه!