من این کار رو دوست داشتم . یکی از دلایل شخصی من برای یک تاتر خوب اینه که در طول اجرا خیلی متوجه گذشت زمان نشی. این یعنی اثر داره تو رو با خودش همراه میکنه . حالا میخواد کار جدی باشه یا طنز. این اجرا با تعداد زیاد بازیگر هماهنگی های زیادی میخواست که به نطر من کل تیم خیلی خوب از پسش بر اومدند. پرفورمنس های خیلی خوب اجرا شدند. فکر نمیکردم فرزاد حسنی از پس اجرای تاتر به این خوبی بر بیاد. متن هم به نظر من کار شده و فکر شده و دارای شروع و اوج و فرود بود. و پیغام هم کم نداشت . لباس ها خوب طراحی شده بودند ولی دکور جای کار بیشتری داشت. ولی چیدمان جایگاه تماشاچی ها به نظرم ظلم در حق جایگاه های جانبی بود. و یک نکته وقتی صحنه اجرا جوریه مثا این سالن و این اجرا که تماشاچی لاجرم باید از اون عبور کنه تا وارد جایگاهش بشه اگه اصرار بر اینه که تماشاچی پای روی صحنه و مثلا فرشش نگذاره میشه با چند متر طناب یا روبان یه حصار موقت درست کرد تا دیگه هزار بار تذکر به تماشاچی ندند اونهم تماشاچی که نمیدونه با چی مواجه میشه اونهم با نور بسیار کم .