در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | مجموعه تئاتر لبخند درباره نمایش بازی‌های شبانه: بادداشت دکتر حسین خطیبی، روانکاو، بر نمایش «بازی‌های شبانه» به نویسندگ
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:23:52
بادداشت دکتر حسین خطیبی، روانکاو، بر نمایش «بازی‌های شبانه» به نویسندگی و کارگردانی آریان رضایی

«بازی‌های شبانه» تماشای رؤیا بر صحنه است؛ گفت‌وگویی میان خیال و واقعیت، میان زن و مرد، میان قصه و فراموشی. صحنه‌اش زنده است، پُر از حرکت و معنا؛ هر جا که بازیگر می‌ایستد، فضا دگرگون می‌شود و نگاهِ تماشاگر به سفری درونی دعوت می‌گردد. نور، صدا، و جایگاه بدن‌ها با چنان دقتی کنار هم نشسته‌اند که صحنه، خود بدل به روانی جمعی می‌شود که همه را دربر می‌گیرد.

استفاده از دوربین‌های مدار بسته ایده‌ای خلاقانه است؛ مرز میان ناظر و دیده‌شونده را می‌شکند و تماشاگر را ناگهان در متن روایت می‌نشاند. گویی در این جهان، هیچ‌کس فقط تماشا نمی‌کند، بلکه هر نگاه نیز بخشی از ماجراست. صحنه و تماشاگر در هم تنیده‌اند؛ همچون ذهن و ناخودآگاه، که پیوسته یکدیگر را بازتاب می‌دهند.

در این نمایش، زن و مرد در تقابل جنسیتی تعریف نمی‌شوند؛ بلکه در نسبتِ قدرت و اراده‌اند. یکی می‌کوشد سلطه‌ی خود را تحمیل کند، دیگری برای ... دیدن ادامه ›› بقا، روایت می‌کند و می‌گوید و قصه می‌سازد. این چرخش مداوم میان سادیسم و مازوخیسم، میان آزار و اطاعت، میان فرمان و سکوت، تماشاگر را به دلِ روان انسان می‌برد؛ جایی که لذت و رنج از یک ریشه می‌رویند.

آریان رضایی با هوشمندی، از دلِ اسطوره‌ی شهرزاد، زنی معاصر می‌سازد که در جهان مهاجرت و فراموشی سرگردان است. او قصه می‌گوید تا خود را زنده نگه دارد، تا در میان نظم خشنِ جهان جدید، بخشی از خویشتن را حفظ کند. وهم و واقعیت در ذهن او به هم می‌پیوندند و تماشاگر در مرز رؤیا و واقعیت، میان عقل و جنون، سرگردان می‌شود.

نماد بیمارستان روانی در اثر، تصویری ژرف و چندلایه است؛ مکانی که اراده‌ی قدرت، در پوشش درمان، بر فرد تحمیل می‌شود. مکانی که می‌خواهد روانِ انسان را به حالت طبیعی هدایت کند،البته در این نمایش بطور نمادین  اشاره میشود که شایدبی‌آنکه بداند شاید همین ناهنجاری، نشانه‌ی زنده‌بودن اوست.

«بازی‌های شبانه» روایتی است از زیستن در مرزها — مرزِ قدرت و عشق، مرزِ واقعیت و خیال، مرزِ بیداری و خواب. و درست در همین میان‌مرزی است که تئاتر، به زبان ناخودآگاه نزدیک می‌شود؛ زبانی که در آن، هر حرکت، هر سکوت، و هر نگاه، معنایی پنهان در خود دارد.

در پایان لازم است به نقش آفرینی بسیار جذاب و حرفه ای خانمها شبنم مقدمی،مونا فرجاد و مرضیه بدرقه که در انتقال مفاهیم و احساسات و تعامل با مخاطب بسیار عالی عمل کردند اشاره شود.
دلیل گذاشتن این متن از یک روانکاو برای حمایت از اشتباهات این نمایش از طرف مجموعه محترم و بزرگ لبخند بسیار تعجب برانگیز است؟!!
معمولا خود کارگردان و یا تهیه کننده و گروه نمایش از خودشان در برابر نقدها دفاع می کنند.
.
متاسفانه یکی از معضلات جدیدی که گریبان تئاتر امروز را گرفته رشد قارچ گونه دکترهای روانکاو و روانشناسی است که قسمتی از وقت شخصی خود را صرف دیدن نمایش می کنند که هیچ اشکالی هم ندارد، ولی فاجعه زمانی رخ می دهد که برای اثبات و جلب توجه در بین اهالی فرهنگ بالاخص اهالی تئاتر تصمیم به اظهار نظر و بازی با کلمات و اصطلاحات روانکاوی می گیرند.
.
بعضی از این روانکاوها هم وقتی برای دیدن و نظر دادن از طرف چند بازیگر ... دیدن ادامه ›› سینما و قدیمی دعوت می شوند در رودربایستی قرار گرفته و قدرت اظهار نظر واقعی ندارند برای همین تصمیم به نوشتن متنی پیچشی و پر از کلمات ریز و درشت می گیرند تا از اعتبارشان کاسته نشود.
.
این نمایش از دیدگاه صفحه نقد نمایش دچار ضعف های بسیار زیادی است و پیشنهاد می شود که به جای پنهان شدن در پشت کلمات دوستان روانکاو از منتقدین با سواد در این زمینه مشورت گرفته شود، برای بهبود و پیشرفت اثر.
.
متاسفانه نقد صفحه نقد نمایش از روی صفحه اصلی تیوال در کمال تعجب پاک شده است! ولی در خود صفحه نقد نمایش هنوز وجود دارد (برای مطالعه روی کلمه نقد نمایش بزنید و وارد صفحه بشوید).
.
هدف صفحه نقد نمایش تخریب نیست، فقط و فقط اصلاح تفکر ما از همه برتریم است.
موفق و پیروز باشید.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید