نمیدونم آیا این وظیفه نمایشه که کاملا محتوا و درونمایه رو واسه تماشاچی باز کنه یا تماشاچی باید بتونه ورای ظاهر نمایش رو هم ببینه و درک کنه؟ ولی اینو می دونم که این نمایش نتونست زیاد تماشاچی رو به عمق اثر رهنمون کنه و اگر هم تماشاچی به اثر ص.هدایت واقف بود لذتی از نمایش نمی برد.
گذشته از این کل من با جزئیات هم کمی راحت نبودم. طراحی صحنه رو نپسندیدم. بخش عمده اش بر عهده پرده نقاشی نصب شده در پشت صحنه بود که به نظرم یه جور از سر باز کردن قضیه یا ساده ترین و اولین ایده ای بوده که به ذهن طراح صحنه رسیده .
طراحی لباس هم - جز در مورد یه نقش که پودل بودن سگ رو القا می کرد - به نظرم جالب نبود . راستی چرا کلاغ سفید پوش بود ؟
ولی با تمام این انتقادها نمی تونم عشق و شور اجرا در بازیگرا یا تلاش و زحمتشون رو نادیده بگیرم .