شب دوم ِاجرا بیست و چندنفر را جمع کردم که برویم نمایش را ببینیم.اقای بلیط فروش وقتی کدهای تیوال را اعلام کردم پرسیدند از دوستان عباس ید؟ (احتمالن منظورشان آقای کارگردان بود!) گفتم خیر. به امید دیدین یک نمایش کمدی دوستان را جمع کرده بودم.اما از آن بیست و چند نفر، بیست نفر با نمایش ارتباط برقرار نکردند.چندتایی خاب بودند،یکی دو نفری غر می زدند،بقیه هم هی دقت می کردند و ناامید شده بودند که شعورشان نمی رسد اینها چه می گویند! آن چندنفری هم که از هملت و تاتر چیزهایی می دانستند آنطور که باید لذت نبردند!
خودم داستان پردازی و ایده گرفتن از هملت رو پسندیدم ولی انتظارم از نمایشی کمدی با دو کاندیدای بازیگری جشنواره و پذیرفته شده ی جشنواره های خارجی، خیلی بیشتر از این بود که اینقدر به هجو برود. حیف شد داستان و هدفی که پشتش بود.

به امید تماشای کارهای بعدی گروه