جناب تحریرى ،شخصا این موضوع و بررسی چراییش بخاطر نزدکى ماهوى که به بعضی از زمینه های تحقیقاتیم داشت،اهمیت زیادى داره و با مقادیرى بررسی به نتیجه زیر رسیدم(هرچند همیشه امکان اشتباه یا انحراف وجود داره!) بنظرم عوامل فرامتنى اثر خیلى بیشترى داشتن تا تغییر دکور نمایش(ضمنا میشه فرض رو برین گذاشت که چون براى اجراى مجدد بودجه ای از مرکز هنرهای نمایشی نکرفتن،لذا یه دکور کم هزینه ساختن و لزوما بدلیل غرور یا مواردى که شما ذکر کردین نبوده باشه،هرچند با فضاى تیره ای که بوجود اومده دیگه امکان کشف حقیقت دست کم درین مورد وجود نداره و نه نظریه شما و نه من در مورد دکور قابلیت رد یا اثبات قطعی رو ندارند) اول :بعنوان یکى از قربانیان کوره ادمسوزى شب اول و بعنوان کسی که هم نمایشنامه و هم تک تک دیالوگها رو دوست داره و هر دو بازیگر بازیکران تاترى محبوبش محسوب میشن و در شرایط عادى قرار بود دو یا سه بار دیگه کار رو ببینم(بلیطهاى شب دوم رو هم از قبل خریده بودم که بعد از سوختن در کوره شب اول به دوستانم با التماس بخشیدمشون!) ، طوری از گرما زجر میکشیدم که ثانیه شمارى میکردم واسه پایانش و حتى ده درصد حواسم به کار اختصاص نیافته بود...فاجعه با ابعاد کمتر براى خیلى های دیگه رخ داده بود و طبیعى بود که از تجربه تلخشون بگن و از نمایش کمترین لذتها رو نبرده باشند،مشکل گرما با ابعاد کوچکتر در شبهاى بعدی هم ادامه داشته و روى تاثیر حسی نمایش بر بعضی(نه همه) اثر منفى گذاشته،اما ... دیدن ادامه ›› بدترین ضربه گرما به نمایش همون منفى شدن اولین بازخوردها و اولین پستهاى صفحه نمایش هست که باعث شد بعضى(نه همه) با بیش داورى منفى به دیدن کار برن...(ادامه دارد!)

آقای عرفان تحریری عزیز
سپاس از متن و نگاه انسانی شما
بیشک آرامشی در نوشته شما که برگرفته از ذهن شماست، مستتر است که منجر به ارایه یک تحلیل منطقی از حواشی این نمایش شد
امیدوارم بیشتر از شما بخوانم

ممنون خانم نجاتی. لطف دارین