خانم فرزانه من ابتدا قصد داشتم که مسئله را با دست اندرکاران در میان بگذارم و سپس اگر صلاح بود این جا باز گو کنم. حقیقت بنده نه سر پیازم و نه ته پیاز. این اپیزود به طرز بی رحمانه ای شبیه به یکی از داستان های کوتاه یکی از نویسندگان ایرانی ست اما نامی از او نیست و نام کس دیگری آن جاست. و به همین صورت نه تنها این اپیزود بلکه کل نمایش و این کارگاه برای من یک علامت سوال بزرگ شد. و وقت و هزینه ی خود را یک جورایی تلف شده ، دیدم.

جناب پیکانی گرامی؛ سپاس از پاسخ تان. پس در واقع آنچه ذهن و خاطر شما را آزرده است، نقض حقوق مالکیت فکری می باشد... البته به شخصه نمی دانم کدام داستان کوتاه مدنظر شماست... در هر حال امیدوارم که عوامل محترم این نمایش، پاسخی درخور، در خصوص مطلب مورد اشاره ی شما ارائه نمایند و ما هم از آن مطلع شویم.

آقای رسول پیکانی عزیز.
داستانی که شما می گویید را من هم خوانده ام.و خیلی پیش از شما سوگ را دیدم.
سوگ را و اپیزودهای دیگر را.در دو شب.که اگر وقت اجازه می داد سایر اپیزودها را در سایر شب ها هم می دیدم و هرگز ، هرگز پول و وقت را هدر رفته نمی دانستم .
سوگ را دیدید و چون به طرز بی رحمانه ای شبیه داستانی بود که خوانده اید کل کار را ( همه ی چهارده اپیزود را ، حتی اپیزود خود آقای یعقوبی را ) مومنانه نیافتید؟ آن انصافی که موقع دفاع از آن داستان ایرانی داشتید ، حالا کجاست ؟
یک داستانی به قول شما به طرز بی رحمانه ای شبیه ... دیدن ادامه ›› داستان دیگری ست.دو داستان داریم.و دو نویسنده. همین!
شما "به راحتی" یک گروه پنجاه نفری را متهم کردید !

*
وقتی نوشته ی اولیه شما را درباره ی سوگ خواندم.از این که خواستید دست اندرکاران نمایش با شما تماس بگیرند و موردی که مد نظرتان بود را توی تیوال بازگو نکردید بسیار خوش حال شدم.
اما با کامنتی که زیرش گذاشتید حباب خوش بینی من ترکید!

دوست گرامی
اینکه بیشتر از من سوگ را دیده اید ، چه فرق به حال صورت مسئله دارد؟ من یک بار دیده ام. مشکل کجاست؟ معنی جمله ی بعد را هم که درک نمی کنم که "هرگز ، هرگز پول و وقت را هدر رفته نمی دانستم ." خب راستش می توانم بگویم ، خوشا به حالتان. شما می توانید بارها و بارها هم ببینید اما این هیچ رابطه ای نه با بحث من دارد و نه با بحث خود شما.
شما در جریان نیستید که بنده سعی کردم در کمال آرامش و با وقت گذاشتن و ایمیل زدن این مسئله را حل کنم با اینکه نه سر و نه ته پیاز بودم. صرفا خواستم وظیفه ی خودم را انجام دهم و بی تفاوت نباشم و یک نتیجه بگیرم. حتا در این مورد با مدیر اجرایی این نمایش صحبت کردم که ایشان خیلی منطقی چند و چون این مسئله را برای من گفتند و تقریبا حل شد و آن نتیجه ای که به دنبالش بودم ، گرفتم. اما و اما کل این کارگاه برای من علامت ... دیدن ادامه ›› سوال شد! که چرا کسی نبود در این میان که به آن خانم تذکر دهد که این کار نه قانونی ست و نه شرعی و نه اخلاقی. که چرا کسی این مسئله را بررسی نکرده بود؟ و چرا هنوز که هنوز ست نام نویسنده در تیوال تغییری نکرده است؟

آقای رسول پیکانی عزیز.
بیش تر از شما سوگ را ندیدم.پیش تر از شما دیدم.
و قبل تر هم گفتم.نوشته ی شما و این که خواسته بودید با شما تماس گرفته شود را دوست داشتم.
همه ی حرف من این است که شما با دیدن هشت اپیزود در یک شب ، یکی را به طرز بی رحمانه ای شبیه داستانی یافتید.خب؟ پول و وقت را هدر رفته دانستید و کل کار را مومن نیافتید.چرا؟

فرق ش در صورت مسئله، فرق برخورد من و شما با این مسئله است. که سعی کردم قبل از بازگو کردن اش ، و قبل از قضاوت ، چند و چون مسئله را جویا شوم.قبل از قضاوت درباره ی سوگ. و نه "قضاوت
درباره ی کل کار".
که خود شما هم می گویید با مدیر اجرایی نمایش صحبت کردید و تقریبا مسئله حل شد و آن نتیجه ای که به دنبالش بودید گرفتید.
خب.
چرا ... دیدن ادامه ›› باید چهارده تا اپیزود.و زحمت های پنجاه نفر را به خاطر یک داستان " به راحتی " مورد قضاوت قرار دهیم؟
چرا فکر نمی کنید شاید شاید شاید جز دست اندرکاران سوگ/حتی شاید جز خود نویسنده کسی داستان را نخوانده باشد؟ چرا فکر می کنید همه ی گروه و کارگاه از ماجرا خبر داشته اند و "کسی نبود در این میان که به آن خانم تذکر دهد که این کار نه قانونی ست و نه شرعی و نه اخلاقی؟"
چه خوب که شما خواستید بی تفاوت نباشید.دوباره یاد آوری می کنم که نوشته ی شما و این که خواسته بودید با شما تماس گرفته شود را دوست داشتم.
روزگارتان خوش.