سالِ درخشان

١. سارا رسول‌زاده، بازیگری که سال‌های اخیر را از صحنه فاصله گرفته بود و بیش‌تر بر بازی در سینما و سریال‌های خانگی متمرکز بود، امسال حضورِ پر رنگ و درخشانی بر صحنه‌ی تئاتر داشته.

٢. رسول‌زاده خیلی زود پا به عرصه‌ی نمایش گذاشت و ظرف چند سال به ستاره‌ی صحنه‌ی تئاترهای دکتر علی رفیعی تبدیل شد. سه تجربه‌ی متفاوت از حضور در نقش‌های مهم و کلیدی نمایش‌های رفیعی (یرما، خاطرات و کابوس‌ها و خانه‌ی برنارد آلبا) او را در اوج جوانی به چهره‌ی مهمِ بازیگریِ تئاتر در ایران تبدیل کرد. پس از آن حضور در چند اثر سینمایی و سریال، او را مدتی از صحنه دور کرد؛ تا اینکه امسال دوباره با دو نمایش مطرح به تئاتر بازگشت.

٣. سهراب حسینی که همیشه آثارش با استقبالِ زیادی از طرف تماشاگران و اقبالِ خوبی از طرف منتقدان همراه بوده، اوایلِ امسال با نمایش آن‌ها دروغ می‌گویند خیلِ گسترده‌ای از تماشاگران را راهیِ تئاتر شهرزاد کرد. هر چند اجرای او به دلایلی که هنوز علتِ آن بیان نشده نیمه‌تمام ماند، اما حضورِ سارا رسول‌زاده در یک نقشِ کمدی در نمایشی گروتسک تحسین بسیاری به همراه داشت. او در کنار هومن برق‌نورد و سهیل مستجابیان که از کمدین‌های به نام ایران هستند، موفق شد توانایی بازیگری خود را بار دیگر به رخ بکشد.

۴. تجربه‌ی دوم او در سال ١۴٠٣ بازی در کار و نقشی متفاوت در آخرین اثر جلال تهرانی بود. سارا رسول‌زاده در بونکرِ جلال تهرانی نقش یک نیمه‌انسان ـ نیمه‌ربات را بازی کرد که از اراذل و چاقوکش‌های خطرناک حاشیه‌ی شهر است. او چنان با ظرافت میانِ زنانگی و آدم‌کشی از یک سمت و آدم‌وارگی و رباتیک‌بودن از سوی دیگر می‌غلتد، که انگار به طور همزمان چهار بازیگرِ توانا روی صحنه هستند.

۵. امسال سالِ درخششِ سارا رسول‌زاده روی صحنه‌ی تئاتر بود و او پس از سال‌ها دوری از صحنه، با دو انتخابِ هوشمندانه و ایفای دو نقشِ متفاوت، سهمِ مهمی از اتفاقاتِ تئاترِ ایران در سال ١۴٠٣ را به نام خود سند زد. باید دید این بازگشتِ شکوهمند هم‌چنان ادامه دارد یا دوباره برای چند سال از صحنه فاصله می‌گیرد.