پانیذ اسماعیلی فعال هنری

یک «نمایش» معمولی با اجرای جذاب و کامل از صابر ابر. کل وزنه کار روی بازی بود و یک ساعت و نیم مخاطب رو درگیر میکرد. حضور کاراکتر هما رو درک نکردم و لزوم حضورشون رو. متن هم یکسری حفره ها داشت که برای من حل نشده موند. ولی جذابیت بازی و نور و صدا کاورش میکرد در کل.

حقیقتا وقتی از تئاتر حرف میزنم منظورم همچین چیزیه… از کیفیت بازی ها، طراحی و… خوشحالم که فرصت پیش اومد یک نمایش دیگه از همایون غنی زاده ببینم. 🤗

نمایش عجیبی بود… آرزوی بهترینهارو دارم برای تک تک اعضا دوست داشتنی نمایش چهار/ده 🙏🏻 🪄 خسته نباشید. 🩷

با احترام به شدت کار بدی بود، در حدی که من تا وسطاش منتظر بودم این حجم از بازی و پردازش های بد عمدی باشه، خیلی نا امید کننده بود. به خصوص بازیگر خانم. این حجم از مونوتون دیالوگ گفتن هنر میخواد واقعا :))
حتی ایمان صیاد برهانی هم نتونست کارو نجات بده و بازی خوبش در بستر کار به این ضعیفی سوخت شد به نظرم.

نمایش جالبی بود و خیلی دوست داشتم بازی بازیگر خانم یکدست تر باشه نسبت به دو بازیگر دیگه و این تفاوت لول بازی ها انقدر زیاد و گاهی آزاردهنده بود که مدام حواسم رو از روند اجرا پرت میکرد. ولی نکات خوب زیاد داشت و اجرای روون و دوست داشتنی بود. خسته نباشید.

نمایش دوست داشتنی و درخشانی بود،همه چی درست و به اندازه…فضاسازی خیلی خوبی هم داشت که به نظر من از مهم ترین عناصر اجراست و معمولا هم اتفاق نمیفته.

وقتی فیلم تئاترش انقدر خوبه یعنی تئاترش چجوری بوده؟؟

ترکیب اتاق فرار و تئاتر… جذاب بود واقعا.

در رابطه با خوب و بد بودن کار نمیتونم نظری بدم چون شوخی و جدی بودنشو نفهمیدم!! شاید باید نمایشنامه اصلیو بخونم شاید متوجه شدم…

همه چی درست به اندازه و سر جای خودش بود، درباره بازیا، همه عالی بودن، ایمان صیاد برهانی نقش جدیدشو خیلی خوب ایفا کرد ولی من همچنان کاراکتر منحصر به فرد خودشو ترجیح میدم. اسماعیل گرجی هم در کارگردانی خیلی بهتر عمل کرده بود، لحن آوازیشو دوست نداشتم انقدر تکرار شه ، موسیقی و طراحی صحنه و نور و لباس و گریم ، همه بی نقص . خسته نباشید واقعا . بعد مدت ها یه نمایش خوب دیدیم.

نقاط قوت کار طراحی نور، صحنه و لباس بود.
انتخاب موسیقی ها و بازیگران میتونست بهتر و متناسب تر و همچنین بازی ها می شد پخته تر و هماهنگ تر باشه.
در رابطه با متن، کاش کاراکترها عمق بیشتری داشتند، داستان متمرکزتر پیش می رفت و همچنین پایان بندی قوی تری انتظار میرفت. دیالوگ نویسی هم اگر واقعی تر و روان تر بود خیلی بهتر بود.
بهترین بازی رو مدیر ساختمون( آقای اکبری نسب ) داشتن که ابعاد کاراکتر رو به درستی درک و اجرا کرده بودن و در صحنه های حضور ایشون کار ریتم و تمپوی بهتری پیدا میکرد.
با آرزوی درخشش همیشگی برای تمام عوامل و بازیگران گروه رابطه