تئاتر یک فرد راج- همه جا نگه داشته سرعت است .

- گاهی وقتا از این دیوار چوبی که میز قدیمیم بش تکیه داده و همه کاغذای خط خوردم روش پخش شده

خسته می شم یه بلیط می خرم و راهی تئاتر شهرمون میشم و به دقت به نمایش در حال اجرا خیره میشم

تا نمایش تموم میشه بعد واسه اینکه همرنگ جماعت شم به همه اون کپی -پیست ها همراه با غلط

املایی که با دقت نگاه کردم یه کف مرتب - خیلیم مرتب - میزنم ولی راستش بگم سوت نمی زنم

چون بلد نیستم . بعد منتظر می مونم تا برای ذوق ... دیدن ادامه ›› مرگ کردن خودم از بازیگری که خیلی تیپ هنرمندانه

زده امضا بگیرم - وقتی امضا را گرفتم خودمو به نزدیک ترین خیابون می رسونم و روی جدول میشنم و به

ماشینا که میرن خیره می شم و بعد از اون میرم یه کافی شاپ و یه آب میوه میخورم .

نمی دونم حماقت ، دیوونگیه یا هرچی که اسمش بذاری و لی تو راه خونه کلی به کارام میخندم

میدونی که از قدیم گفتن خنده به هر درد بی درمون دواست : -D


*کافه نشین *

کیسه های انار پنهان در زیر چتر حجاب،

تعداد انگشت شماری از پسته شور شده توسط شوری اشک!

یک برش گرم از هندوانه در پشت میله های سرد زندان

همراه ترک های خودم،

این شب ها بیش از حد طولانی هستند...

بعد از ظهر گرم

در عسلی مهر ماه

زمین قرمز از منظر تیرهای آهنی

دیوارهای سنگی

مجموعه ای بین سنگ های سخت شیب دار ...

آه پاییز!

و این آ

که آغاری گردید

و آنقدر قد کشید و کشید

که فصل هایمان را فاصله

و شک هایمان را اشک کرد و بارید

و لعنت به این آ و غاز که پایان و بستی ندارد...