شخصا عاشق نمایش های فیزیکال محور هستم. در شروع نمایش، گریم ها و فضای کار برای من یادآور فضای کارهای تیم برتون بود. بازی با نور و صداها در خدمت نمایش و جذاب بود.
زمان نمایش جا داشت کوتاه تر بشه، خصوصا با توجه به صندلی های ناراحت سالن، که کلافگی دقایق پایانی برای تماشاگر اتفاق نیافته و نمایش تا آخر جذاب بمونه.
بازیگرها همه در جایگاه خود قوی عمل کردند به جز نقش خانوم شورشی که هم صدایشان به سختی شنیده میشد و هم خیلی واضح در نقش جا نیافتاده بودند.
در کل به جز دو موردی که نام بردم ، نمایش رو بسیار دوست داشتم. خسته نباشید به تمام عوامل؛ خصوصا بازیگر فرم در نقش اسب سیاه که به نظر اون حرکات با اون استیلت ها مهارت زیادی میطلبید