خیلی زشته که یه عکاس که به قدر کافی با صدای شاتر دوربینش متصدی خاطر هست بعد از گرفتن هر یک عکس اون رو چک کنه و بین هر پرده اینستاگرامش و با موبایل بزرگش چک کنه و همه حس و حال و تمرکز آدم و بریزه به هم. :( حالا آدمهای عادی که از صحنه عکس میگیرن و میذارن استوری اینستاگرام و مدام با نورهای موبایلشون آدم و آزار میدن کاری نداریم ، اما شما که شغلت اینه و میدونی چه کار زشت و تمرکز بر هم زنیه چرا آخه! واقعن دیروز خیلی از حس هایی که دلم می خواست تو سکوت و تاریکی توم بمونه به مدد نور موبایل و صفحه دوربین ایشون از بین می رفت و من نتونستم اونطور که باید با علی عشقی همراه شم. اگرچه این آدمها (امثال علی عشقی) دیگه خیلی دورن...اصلن نمی دونم وجود دارن یا نه...

بهتر از بودن تو عمارت فاخر مسعودیه تو یه شب بارونی و آروم زیبا و دیدن یه تیاتر قابل قبول ، دیدار و گپ زدن با دوستای خوب و بی نظیری مثل نسیم ، نیلوفر ، بیتا ، مریلیون و ابرشیر عزیز هست. گپ زدن زیر بارون در مورد نمایش ، و نقشه برای قرارهای بعدی...

مریلیون عزیز و مهربان واقعن ممنونم
این آهنگ هم به عنوان تشکر : Aaron > U-Turn یا همون Lili که بی شک شنیدیش

http://safeurls.eu/TXD0

صحنه هایی که مواد مصرف می کردن اگرچه از نظر بازیگری واقعن خوب بود اما اصلن دلیل این عریانی در بیان رو نمی فهمم! چیزی که در سینمای ما هیچ وقت وجود نداشته که همه چیز بی پرده گفته یا نشون داده بشه... البته من به شخصه نه موافقم و نه مخالف...
من نمی خوام شعار بدم اما شاید بد نباشه که نسبت به تأثیر این صحنه ها روی نوجوون ها (با توجه به اینکه خیلی می خندیدن و داشت بهشون خوش میگذشت انگار) امیدوارم درخصوص تذکر دادن به والدین تدبیری اندیشیده بشه چون این صحنه اصلن در نکوهش اعتیاد نبود و اصلن کلن که چی؟ حالا حامد معتاد هم هست و سیگاری هم می زنه و فیلان!؟!؟؟!