نام نمایش: موش توی پیت حلبی
کارگردان:سیدعلی هاشمی
نویسنده: نوشین تبریزی
مکان اجرا:سالن سایه تئاتر شهر
منتقد: بهنام رضایی
همانطور که صراحتا در بروشور این نمایش قید شده متن برداشتی است از داستان های افرادی همچون صادق هدایت،غلامحسین ساعدی و صادق چوبک ، وجود نام این افراد در بروشور نمایش ، بی شک مخاطب ماجراجو را ترغیب می کند که حتما به دیدن این اثر برود.
نمایشنامه کاملا رئال است،مکان نمایش یکی از همان خانه های فیلم گوزن هاست،که چنین مکانی را در نمایشنامه خشت خام خانه از علی اصغری نیز می بینیم. اتفاقاتی که امکان دارد در این خانه ها باتوجه به تعداد خانوارهایی که در اتاق های کوچک کنار هم رخ بدهد، دست نمایشنامه نویس را برای خلق شخصیت ها و ... دیدن ادامه ›› ایجاد یک درام باز میگذارد.
ادبیات زن های این خانه همیشه مارا به یاد ثریا قاسمی وحمیده خیرآبادی می اندازد،آن دریدگی ها و زخم زبان ها که هم می تواند طعنه هایی پر درد باشد هم لحظاتی را خلق کند که مخاطب لبخندی بزند.
یکی از شاخصه های اصلی این خانه ها حوض است،حوضی که در مرکز حیاط خانه است و غالبا تجمعات این خانه ها در کنار حوض شکل می گیرد،گویی نماد اتحاد این خانه ها حوض است، یکی از نقات قوت این نمایش استفاده از همین نماد اتحاد بود که در صحنه های پایانی نمایش که خانوارها از خانه می رفتند و به نوعی این خانه داشت متحدانش را از دست می داد حوض شش تکه هم هر قسمت خودرا از دست می داد.
همانطور که بیان شد شخصیت های این خانه هارا غالبا افرادی تشکیل می دهند که زندگی چندان مطلوبی را نداشته اند ،آدم های موش توی پیت حلبی هم همین دردها را داشتند و نقطه مشترک درد اکثر زن های این نمایش ، ازدواج های سنتی،پسرزایی و زن های صیغه ای ایست. همین معضل باعث تولد فرزندانی شده که خود مشکلاتی را دارند.
از نقات قوت کارگردانی این اثر می توان به استفاده بجا از حوض،استفاده از تصویر و استفاده از نور مناسب جهت تاکید بر شخصیت اصلی هر صحنه نام برد.
بازی پر انرژی و خوب سیما تیر انداز کمک زیادی به تعادل و حفظ ریتم در نمایش کرده بود و درمیان بازیگران کاظم سیاحی،غزاله جزایری بازی خوبی را ارئه دادند و متاسفانه بازی به شدت ضعیف علی دستانپور در نقش حسین ، بسیار آزار دهنده بود.
به نظر می رسد کارگردان سعی داشته دکور نمایشش مینیمال باشد ولی به عقیده من اگرهم می خواست دکور مینیمال داشته باشد باید حداقل کمی ارتفاع به اتاق های خانه می داد تا اختلاف ارتفاع حیاط و اتاق ها که مشخصه اصلی این خانه هاست معلوم باشد و همچنین از ارتفاع در میزانسن ها استفاده کند.به عقیده من کارگردان در میزانسن و هدایت بازیگر آنچنان خوب عمل نکرده بود. در کل موش توی پیت حلبی را بخاطر متنش و بازی سیما تیرانداز و غزاله جزایزی و کاظم سیاحی دوست داشتم.
بهنام رضایی،14 آبان 94