برای تحت تاثیر قرار دادن بیننده در تئاتر ما به نمایشنامه، بازیگر، نور، صدا، صحنه و ... دسترسی داریم.
تئاتر هیدن به سطحی‌ترین حالت ممکن تلاششو میکرد که با موزیک بسیار بلند و آزار دهنده، و نور بیننده خودش رو تحت تاثیر قرار بده و مخاطب خودش رو جذب کنه اما نتیجه‌ی عکس داد. تمام ما بعد تئاتر دچار سردرد شده بودیم.
بازی‌های فرمیک به زور توی تئاتر قرار داده شده بود که منطقی نداشت.
وجود دو کاراکتر(دوست‌های نقش اصلی زن) بسیار بی‌معنی بود. یعنی به این صورت که، بودن و نبودنشون در‌ اجرا هیچ تاثیری نمیذاشت.
مفهوم کار بسیار سطحی.
صحنه‌ی این کار خیلی خوب و دوست‌داشتنی بود.
بازی دو بازیگر اصلی این کار خیلی خوب و تمرین شده بود.
امیدوارم عوامل عزیز این کار از نقد من دلخور و ناراحت نشن. از همین جا به همشون خسته نباشید میگم و آرزوی موفقیت برای تک‌تکشون دارم♥️