اولین چیزی که به ذهن میرسه این هست که پنج سال بعد وقتی خاطرات تئاتری ات مرور میکنی بعیده که یاد این اجرا بیفتی احتمالا برای حفظ سلامت ذهنت .....خاطرات فقط برای یادآوری نبود فکر کنم !!!!
دومین نکته این که چیزی بهت اضافه نمیکنه .... یک اجرای تمیز و ناب هم نیست که صرفا از تمیزی اون لذت ببری ....
اشکالات در بطن نمایشنامه هست یا کارگردان دوست داشته این طوری ببینه .... که همچنان اشکالات پابرجاست .....
این که بازیگر توپوق بزنه فی نفسه بد نیست ، حلقه واسط نقش دو مرد ماجرا، زن هست که بار اصلی کار روی دوش اش هست .... یا درک نکرده یا نتونسته درش بیاره ..... ضربه اصلی از اینجا خورد .....
همینا دیگه .... حیف نیست موقت ... افاضات من به محاق بره .......حالا پست تو مهم تره یا افاضات من .....

اصلا اشتیاق آنچنانی دیگه به هیچ نمایشی ندارم واقعا🤦‍♀️💔

بورش و خون خوبه ولی، ببینش اگه ندیدی، ترجیحا سانس اول