انقدر این نمایش طبیعی و قشنگ بود و درگیرت می کرد که در حین نمایش حس زندگی واقعی رو داشتی. بازی خسرو پسیانی که روز به روز بهتر و عالیتر میشه و آدم کیف می کنه. بازی مرجان اتفاقیان فوق العاده طبیعی و دیدنی. و البته رضا بابک عزیز که دیدن بازیشون حتی از طریق تماس تلفنی هیجان انگیز بود. به آقای عمرانی و روستائی تبریک می گم و یه خسته نباشید حسابی به این تیم دوست داشتنی.