نمایش «الف. قاف» اثری خلاقانه است که با روایتی نمادین، به بررسی شخصیت آغامحمدخان قاجار و عقدههای روانی و تاریخی او میپردازد. در این نمایش، کاراکترها به گونهای طراحی شدهاند که هر کدام نماینده حیوانی خاص هستند؛ این ویژگی نه تنها جنبهای استعاری به داستان میبخشد، بلکه مخاطب را به بازاندیشی درباره ماهیت انسانیت و حیوانیت در قدرت و سیاست دعوت میکند.
طراحی صحنه و لباس، بهویژه «شکمجامهها»، فضایی سوررئال و هنری خلق کرده که با روح کلی نمایش همخوانی دارد. استفاده از دیالوگهای چندلایه و گاه طعنهآمیز، عمق بیشتری به شخصیتها و روایت میبخشد، اما در برخی لحظات، پیچیدگی این لایهها ممکن است ارتباط مستقیم با مخاطب را دشوار کند. نمایش «الف. قاف» نه فقط بازخوانی تاریخی، بلکه نقدی هنرمندانه و تلخ بر عقدههای سرکوبشدهای است که سرنوشت یک ملت را تحت تأثیر قرار دادهاند. اثری که تماشای آن هم چالشبرانگیز است و هم آموزنده.نمایش «الف. قاف» با تکیه بر داستانی نمادین و بهرهگیری از فضاسازیهای متفاوت، تلاش میکند تا مفاهیمی چون هویت، تعلیق، و جستوجوی معنای زندگی را به شکلی شاعرانه و تأملبرانگیز به تصویر بکشد. ترکیب هوشمندانه طراحی صحنه، نورپردازی و موسیقی، فضایی چندلایه و جذاب ایجاد میکند که مخاطب را به تفکر عمیقتر درباره روایت و شخصیتها وامیدارد. با این حال، در برخی لحظات، ریتم کند نمایش ممکن است از شدت تأثیرگذاری آن بکاهد. «الف. قاف» اثری است که به کمک خلاقیت در فرم و محتوا، تجربهای هنری و متفاوت را برای تماشاگر رقم میزند.
جدای همه مطالب بیان شده بیشتر لباس و گریم بود و کاش بیانگری بیشتری داشت و اجراخوانی نمیشد یکم کلمات و بحر طویل زیاد بود