نمایش دیشب میانگین امتیاز هالین شد ۳ از ۵

من خودم به شخصه این امتیاز رو دقیقا درخور کار میدونم. چرا که سلیقه مخاطب‌های این مدل نمایش و فرم این کشش رو نمیده که امتیاز بخواد بالاتر باشه. و از لحاظ ارزشی نمره‌ی قابل قبولی رو کسب کرده.

این ‌نمایش دو مدل مخاطب داره. یکی واقعا خوشش میاد و درگیر زیبایی و بعد مفهوم میشه. یکی هم میگه چی بود اصلا!؟ یا در بدترین حالت میگن چرا بازیگرا خودشون رو مینداختن زمین و اینکارارو میکردن!؟

برای من که دو بار دیدم نمایش رو، اول زیبایی بصری رو بیشتر گرفتم، و بعد مفهوم رو بیشتر درک کردم!؟
««از این به بعد اسپویل داره»»

🔻مفهوم ... دیدن ادامه ›› چی بود!؟
اگر در یک کلمه بخوام بگم، مفهوم «آگاهی» بود.
شما چه در فرم و چه در روایت شاهد این مفهوم بودین.
این که حضور یک قدرت برتر که بر انسان سلطه میکنه اجازه آگاهی نمیده و نمیذاره از این ماتریکس خارج بشه. قدرت برتر رو حالا هرچی که میخواید در نظر بگیرید، من حکومت‌ها و دولت‌ها در نظر میگیرم.
تمام کارکترها تسخیر این‌ قدرت برتر شدند، غیر از اون خانومی که کُرد زبان بود.
که مشاهده کردید که وقتی این خانوم وارد صحنه شد، اون شخص لباس قرمز که یه جورایی شومن بود و نماد رسانه‌ی تسخیری بود، لبخند از صورتش محو شده بود و از این عدم پیروی ترسیده بود. و در آخر هم این شومن تسخیر این خانوم کرد زبان شد.

اگر نمایش رو یک بار دیده بودم، میتونستم بگم شاید بازیگران وسط صحنه داشتند اتود آزاد میزدند برای خودشون. ولی بار دوم دیدم که حرکات دقیقا همونا بود و بازیگران طبق یک اصول و الگویی دارند پیش میرن.

تو صحنه ما یک در بسته داشتیم که اون شخص از اون در بسته نمی‌رفت بیرون و از اون یکی می‌رفت. که اینم داره میگه طبق الگویی که چیده شده باید پیش رفت. مثل موش‌هایی که براش مسیر تعریف می‌کنند تا طبق همین مسیر و الگو پیش بره. انسان هم همینه‌ در این نمایش‌.

در آخر هم باید بگم که من مخاطبی هستم که پیچیدگی و فکر کردن و کشف شهود در هنر برام جالب‌تره و سلیقم به این سمت میره. و قطعا اگر هنری بخواد ادای پیچیدگی دربیاره، کاملا مشخص میشه.
مخاطبی که سلیقش این نیست، نباید در نقد یک نمایش بگه که کارگردان نباید حالا انقدر پیچیدش میکرد، نباید کد میذاشت، نباید و بایدهای متفاوت که صرفا از سلیقه میاد.
دیگه کلی نماد و حرف هست که هرکی خواست بیاد تلگرام گپ بزنیم دربارش✌🏻