دیشب در روزی که عمیقا به تردید‌های خودم برای مهاجرت فکر می‌کردم یکی از تجربیات جالب من در زمانی که تئاتر می‌بینم رقم خورد.
بخش قابل توجهی از سالن یا بغض کرده بودند یا گریه می‌کردند و خودم هم شاید اگر کمی دلرحم‌تر بودم ممکن بود گریه کنم. (متاسفانه یا خوشبختانه آنقدر دلرحم نبود.)
آن برد با موفقیت اتمسفر خوبی رو درست کرد و به نظرم برای همه افرادی که تردید‌های مهاجرت را تجربه کرده‌اند می‌تواند تجربه تاثیرگذاری باشد.
متن پیچیدگی خیلی خاصی نداشت اما توانست عمق بار احساسی ماجرا را با اتکا به بازیگران قدرتمندش منتقل کند.
طراحی صحنه مینیمال یاری کرد تا مخاطب روی اصل موضوع توجه داشته باشد.
چنین رویکردی در طراحی صحنه بسیار مورد تایید من هست.
زمان اجرا برای تاثیرگذاری‌اش کاملا به اندازه بود و روند به صورت منطقی ... دیدن ادامه ›› پیش رفت.
دوستی پرسید چه چیزی را در مورد این نمایش دوست داشتم؟
گفتم اینه که بازیگران عمیقا قابل لمس گریه کردند و این یعنی من دو بازی قوی و لذت بخش دیدم.
شاید اگر داستان کمی قدرتمند‌تر بود و جنس جدیدی از تردید‌ها را نشانم میداد 5 میدادم ولی این نمایش به نظرم یک 4 ستاره درخشان است.
خسته نباشید!