”مشروطه بانو” درون مایه و اندیشه‌ای ایرانی دارد

کارگردان نمایش "مشروطه بانو" گفت: آثاری که در حوزه اندیشه ایرانی جای دارند، بیشتر می‌توانند به نمایشنامه نویسی و تئاتر ایرانی یاری دهند.
حسین کیانی، کارگردان نمایش "مشروطه بانو" که اجرای این نمایش را به حمید سمندریان تقدیم کرده، در توضیحی بیشتر در یادداشتی راجع به آن گفت: فکر استفاده از ایده پیرنگ نمایشنامه‌های تراز اول دنیای ادبیات دراماتیک، فکر تازه‌ای نیست. برخی از مهم‌ترین نمایشنامه نویسان فرنگی با این روش آثاری مستقل و شایسته تحسین نوشته‌اند و وام داری اثر خود را به اثر مشهوری که الهام بخش آنها بوده، پنهان نکرده‌اند. در ایران ما نیز از صد و چند سال پیش تاکنون، این مسیر در ادبیات نمایشی، داستانی و سینمایی طی شده و گاه هم نتایج تامل برانگیزی به بار آورده است.
کیانی در ادامه صحبت‌هایش اذعان کرد: در سالی که رفت، من به دو نمایشنامه آنتوان چخوف نگاهی داشتم که حاصلش نمایش "همه فرزندان خانم آغا" شد و هرچند قضاوتش برعهده تماشاگران خواهد بود، اما اصل و ذات همین تجربه بدون پیش داوری درباره نتیجه‌اش، به نمایشنامه نویسی کنونی ما که از کم رشدی فکر و مفهوم و سستی قصه و شخصیت‌سازی ماندگار رنج می برد، کمک خواهد کرد.
او که این نمایشنامه را با اقتباسی از نمایشنامه "ملاقات بانوی سالخورده" "فردریک درونمات" نوشته است، در این باره اظهار کرد: قصد من اقتباسی بود که به ایده دراماتیک و پیرنگ اصلی این اثر بزرگ محدود شده و در حوزه اندیشه و مفهوم و درون مایه مستقل و ایرانی بماند، چرا که معتقدم چنین آثاری زمانی می‌توانند بیشتر به نمایشنامه‌نویسی و تئاتر ایرانی یاری دهند که فقط محدود به برگردان اسامی شخصیت‌ها و تقلید نعل به نعل صحنه‌ها همراه با شوخی‌های وطنی نشوند.
کارگردان نمایش "مشروطه بانو" در پایان گفت: متن و اجرای این نمایش را به استادی بزرگ پیشکش کرده‌ام که نه تنها نمایشنامه "ملاقات بانوی سالخورده" که تئاتر را برای ما ترجمه کرد، کسی که نه شیفته تئاتر و فرنگستان که شیفته شناخت ذات انسان است. انسانی که در تئاتر ایرانی هم می‌تواند ذات و فردیت مستقل خود را بیابد و در دنیای ادبیات دراماتیک نیز ماندگار بماند.
حمید سمندریان نیز پس از تماشای این نمایش گفت: این نمایش نگاه جدیدی است که "حسین کیانی" با اقتباس از نمایشنامه "ملاقات بانوی سالخورده" "فردریک دورنمات" داشته و به نظر من به خوبی توانسته ایده را نگاه داشته و اثری را به تماشاگران ایرانی نشان دهد که بتوانند با آن همذات پنداری کنند.
"روزبه حسینی"، دراماتورژ نمایش "مشروطه بانو"، نیز پیش‌تر در یادداشتی راجع به این نمایش گفته بود: "مشروطه بانو" بی‌تردید در عرصه درام‌نویسی ایرانی در عبور از آثاری که از فرهنگی دیگر سر برآورده‌اند، در فرم و ساختار، خلق زبان متعلق به خود و نیز در همان مقارنه‌های فرهنگی، اثری ا‌ست که در تاریخ ادبیات نمایشی و تئاتر ایرانی مان خواهد ماند.
"مشروطه بانو" روایتی از دوران استبداد صغیر محمدعلی شاهی و درگیری مجاهدان مشروطه‌خواه با دولت و شاه برای بازپس‌گیری انقلاب مشروطیت است.
این نمایش زندگی شخصیتی به نام "به بانو خانم مونس عهد" را به تصویر می‌کشد که از تهران به شهری دور افتاده می‌رود تا انتقام خون ریخته شوهر را از مجاهد مشروطه خواهی که سابقه‌ای سیاه در خدمت به مستبدان دارد، بستاند...