سبحان بابائی Sobhan Babaei ✽

اجرای معمولی و متعادلی بود.
نه عنصرِ شگفت‌انگیزی داخلِ کار بود، نه عنصرِ فاجعه‌باری؛
تنها بعضی از چیزها اندکی خوب، و بقیه‌ی چیزها کمی بد بود.
طراحیِ نور و صحنه، دلنشین و صمیمی بود.
طراحیِ میزانسن‌ها هوشمندانه و خوش‌ریتم بود.
طراحیِ لباس ضعیف بود و استایل نداشت.
اکثرِ بازیگرها در برخی لحظات، تلورانسِ حسی و شخصیتیِ زیاد و غیرقابلِ‌باوری را بازی می‌کردند.
میثمِ نیکخواه بازیِ کاملَن ژوست و باورپذیری داشت.
الهام رضایی هم بازیِ خوب و ترازمندی ارائه داد.
اما بازیِ بقیه‌ی افراد، از کیفیتِ کمتری ... دیدن ادامه ›› برخوردار بود.
و با کمالِ احترام، خانم دلارام زرگر بازیِ بسیار ضعیف و دبستانی‌ای از خودشون به‌جا گذاشتن.
پوستر و تبلیغاتِ کار، بسیار بسیار ضعیف و اسفناک.
‌ [ بر خلافِ کُندیِ ریتمِ داستان، که ارتباط مستقیمی با دراماتورژیِ نادرست نمایشنامه، و همچنین دراماتیزه نشدنِ برخی موقعیت‌های نمایش داره ] ریتمِ کُلی و انرژیِ بازیگرا بسیار خوب، مطلوب و شایسته بود.
‌
به امیدِ دیدنِ «تئاتر»هایِ بهتر و خستگی‌به‌دَرکُن‌تَر.
‌
‌
‌
( عکس‌ها: سبحان بابائی /
Photos by © Sobhan Babaei, 2023 )
‌

Design by Sobhan Babaei

بازیگران ( به‌ترتیب ورود )
‌
مهسا برخوردار . . . ویکتوریا
سبحان بابائی . . . مترانپاژ
حسین کرمی . . . کالوشین
زهره پناهی . . . مارینا
محمد جوادی . . . کامایف
علیرضا نیکخواه . . . دکتر روکوسویف
‌

یکی از رفقای خیلی خوبِمون «ستوده»، امشب یه بشقاب پرتقالِ پَرپَرشده برامون آورد؛ و اون خییییییلی خوشمزه بود و بسیار بسیار چسبید! ??
[ ? ]

دیدگاهم درباره‌ی اجرا که به‌کنار؛ درباره‌َش بیشتر ​خواهم پرداخت.

‌اما نظری در رابطه با پوستر داشتم، که تصمیم گرفته بودم اظهار نکنم، اما توی تصمیم‌گیریِ نهائیم به این نتیجه رسیدم که گفتنش خالی از «لطف» نیست.

پوسترِ این نمایش، به‌شدت افتضاح، و یکی از بدترین پوسترهاییه که در طولِ زندگیم باهاش مواجه شدم.
و فکر می‌کنم این نظرم هم برآمده از انتظارِ ویژه‌ای بود که ازشون داشتم؛ وگرنه همه‌َمون گاهی پوسترهایی می‌بینیم که «رَسمَن» توهین به شعورِ گروهِ نمایش، و همچنین توهینِ به همه‌ی مخاطبانِ اون نمایشه؛ که البته تکلیفِ این دست از پوسترها مشخصه... که معمولَن یا با گوشی سرِهم شده، یا طراحش از علمِ طراحیِ پوستر، فقط یه چیزی شنیده بوده [حتا ندیده بوده].

اما با توجه به انتظاری که من از توانمندیِ بچه‌ها داشتم [ و با توجه به اینکه پوستر بر اساسِ ساختارِ بصریِ درستی طراحی شده ] این پوستر، ... دیدن ادامه ›› ضدِحالِ بسیار بسیار بسیار بزرگ و فاجعه‌باری بود برای من.
( البته تایپوگرافیِ نمایش‌ـو می‌پسندم، و روی نقدم بیشتر به خودِ پوستر و موشن‌پوسترِ کاره)

البته... البته...
شاید من هم خیلی متخصص نباشم ها...
شاید نظرِ من اصلَن معیار یا حتا پذیرفتنی نباشه...
شاید واقعَن دانلود کردنِ یه عکسِ کم‌کیفیت از از گوگل و
بهره‌گیریِ از یکی دو تا فیلتر و اپلیکیشنی که توی اینستاگرام هم ترِند شده و
کنارِهم چیدنِ همه‌ی این فایل‌های دانلودی،
شیوه‌ی خوب و نو و ایده‌آلیستی باشه برای طراحیِ یه پوسترِ جذاب!

خلاصه که شرمنده، من یه‌کوچولو رُکَم. ♥️

پازلی به‌هم ریخته از ایده‌ها و لحظه‌هایی جذاب و خوب.
اگه مخاطب بدونِ اینکه بخواد به مفهومِ «دیالوگ» ، «خط داستانی» و یا حتا خودِ «درام» فکر کنه، بیاد این نمایش‌ـو ببینه، از بعضی از صحنه‌ها و قاب‌هایی که درست می‌شه، قطعَن لذت می‌بره؛
اما اگه بخوایم به عنوانِ یک «تئاتر» بهش نگاه کنیم و مورد انتقاد قرارش بدیم،
کارِ ضعیفی به‌شمار می‌آد ، که البته مشخصه پس‌زمینه و ایده‌ی نو و درستی داشته، اما در مرحله‌ی پرداخت، دراماتورژی و کارگردانی، دچارِ ضعف‌ها و کمبودهایی خیلی اساسی شده.

" وقتی که من عزیزکرده‌ی اویَم، قطعَن اهانت به من، اهانت به اوست! "