یک کمی با ترس و لرز رفتم کار و ببینم به خصوص این که با دوستی میرفتم که از تئاترهای قبلی‌ای که رفته‌بود چندان دل خوشی نداشت😁 ولی جفتمون سورپرایز شدیم از نوع خوبش. در مورد متن که حرفی ندارم و هم دغدغه‌اش برام جذاب بود و هم دلیل انتخاب این نمایش اصلا متنش بود.
اما اجرا بالاتر از انتظارم بود. فضای فانتزی کار و نوسانش بین طنز و جدی رو دوست داشتم. بازی‌ها از نظرم درست و به اندازه بودند. به خصوص خانم عبدالرزاقی و آقای ساعتچیان. دو دوست دستیار کارگردان هم بسیار دوست داشتنی و توانمند نقشهای مختلف رو اجرا کردند. به شخصه عاشق اپیزود دکتر و پرستار شدم👌😁
فقط در مورد کاراکتر پروفسور از نظر من یک مقدار جا داشت رنج احساسی گسترده‌تری بروز بدن. اما در نمایش تردید شخصیت موفق بودند.
درنهایت خسته‌نباشید به گروه اجرایی و ممنونم برای یک شب دوست داشتنی.
راستی چقدر خوب بود که تماشگران انقدر خوب رعایت کردن و اصلا مشکل زنگ و نور گوشی نداشتیم. از تئاتر که بیرون اومدم تازه فهمیدم عه چه خوب اعصابم خرد نشد😁 فک کنم گوشزد خانم عبدالرزاقی کار خودشو کرد. کاش برای اجراهای دیگه هم خود بازیگرا تذکر بدن شاید فایده کنه🥺