در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال پارسا رضائی | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 21:32:43
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
و سکوت؛ باشکوه‌ترین صدایی که هرگز نشنیده‌ام.
پارسا رضائی (parcois)
درباره کنسرت-نمایش لکانطه i
از این نمایش انتظار خاصی نداشتم و برای همین ناامیدم نکرد. بازی‌ها، مخصوصاً بازی آقای حسنی، خیلی خوب بودن و کاش متن هم در حد توانایی بازیگران بود. اجراهای آقای یغمایی هم که نیازی به گفتن و تعریف نداره. در کل تجربه‌ی دل‌نشینی بود.
بسیار خندیدیم البته به دلایلی اشتباه و کاملاً بی‌ربط به نمایش. واقعاً جالبه که در تئاتر شهر، در فاصله‌ی شاید صد متری از هم، دو نمایش اجرا می‌شدن که دو سر مخالف رو از نظر کیفیت ارائه می‌دادن. یکی فارغ از کلیشه‌های موجود در نمایش‌های ایرانی و دیگری شدیداً درگیرش.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بعضی تجربه‌ها هست که آدم هر کلمه‌ای هم به کار ببره باز هم نمی‌تونه اون رو توصیف کنه. فقط باید تجربه کرد و لذت برد. همونجوری که «جاکارتا» وعده‌ی خون و خون‌ریزی می‌داد، «آلنده نازنین» به ارمغان‌آورنده‌ی یک تجربه‌ی بی‌نظیره.
نمایش بسیار جالب همراه با پایان پرمعنایی بود. در عین اینکه پیام‌های کلی ژانر ضد جنگ خیلی مسائل جدیدی نیستن و بارها مطرح شدن، اما همیشه می‌شه این پیام‌ها رو با راهکارهای تازه‌ای به مخاطب القا کرد که این نمایش به خوبی از عهده‌ش براومد.
ترجیح شخصی من این بود که بیش‌تر از عنصر زبان آلمانی در نمایش استفاده می‌شد و با استفاده از صفحه نمایشی که بود، ترجمه برای مخاطب ارائه می‌شد و لباس‌ها همخوانی بیش‌تری با لباس‌های مردم آلمان دهه‌ی چهل میلادی می‌داشتن. این دو مسئله باعث می‌شد که مخاطب بسیار بیش‌تر غرق در نمایش و محیط اجرا بشه.
به صورت کلی اجرا بسیار خوب، همراه با نورپردازی مناسب و دیالوگ‌های بجا بود. بسیار دوست داشتم.