یک اجرای خوب؛ علت اینکه چهارستاره به این نمایش دادم احترام خیلی زیاد به مخاطب بود. درکل، سنگ بنای این نمایش تعامل متقابل با مخاطبه که من خیلی پسندیدم. شما درست مانند یک مهمان به این مهمانی دعوت میشید، ازتون پذیرایی میشه ( البته فقط ردیف های اول) نقش اول با شما صحبت میکنه و شما عمیقا از نظر حسی در فراز و فرود های زندگی ای که برای شما نقل میشه همراه میشید. بازی قوی اقای ابر، ارتباط چشمی و کلامی، طراحی صحنه ی فوق العاده، حس آمیزی با بوی غذا، نور پردازی، طراحی لباس و ... همه خیلی کافی،درست و بجا هستند. سر موقع شروع شدن و رفتار بسیار خوب کارکنان بلک باکس باغ کتاب هم مثال زدنی بود. وفاداری به متن نمایشنامه رو هم پسندیدم. واقعا بیشتر از اون نمیشد این نمایشنامه رو بهتر اجرا کرد. به نظر من خیلی دنبال سوپ نباشید و از اجرا لذت ببرید :) از اون اجراهاست که تا ساعت ها و حتی روزها بعد ذهنتون درگیر تحلیلش میشه.

اگر بخوام در یک جمله بگم، درحد اسم اقای نادر برهانی نبود؛ به هیچوجه!
نمایشنامه‌ی ناهمگن و ناهماهنگ؛ بریده بریده و بی مفهوم. خط خوردگی هایی که انتظار میرفت مفاهیم مهمی رو منتقل کنند و نقطه‌های عطف نمایش باشن کاملا بی ربط و بی هدف بودن.تغییری که اقای برهانی توی نمایشنامه اصلی داده بود کاملا حس و مفهوم قشنگ نمایشنامه‌ی اصلی رو از بین برده بود. کسی که خودکشی میکنه عوض شده بود، مرغابی وحشی فقط یه مفهوم انتزاعی بود. کل نقطه عطف این نمایشنامه روی شکار شدن مجدد مرغابی توسط هدویگه که با تغییرات اقای برهانی به غارت رفته بود! من نمایشنامه ی اصلی رو خوندم و برای دیدن این کار رفتم، این کار واقعا ظلم درحق ایبسن بود! انقدر تناقض توی متن کار بود که واقعا باور نمیکنم اقای برهانی این کارو نوشته باشه! واقعا ناپخته بود. اجراها خیلی ضعیف! بجز چنتا از بازیگران عزیز( با سابقه و جدیدشون فرقی نمیکرد) بقیه کاملا اجراهای سطحی و دیالوگ گفتن های مکانیکی و رباتی! پرده ی اول که انقدر توی ذوقم خورد که میخواستم بلند شم. اما کمی بعد یذره روون شد…اتاق فراری که بعد از این تئاتر رفتم به مراتب اکت های حرفه‌ای تری داشت. بازیگرا انگار اصلا با لباس هاشون و توی صحنه نمایش تمرین نکرده بودن! خانم اصیلی( جینا) به ایتم های صحنه برخورد میکرد یا لباسش به اونها گیر میکرد یا اونها رو مینداخت!
خانم بهبهانی ( هدویگ بزرگسال) اجرای مسلط و زیبایی داشتند اما خانم خواجه علی ( هدویگ کوچک) نه… انتظارم از اقای نوروزی هم خیلی بیشتر از اینا بود.
طراحی صحنه خیلی ضعیف بود… پیانوی خونه تو حیاط بود، داخل سالن پذیرایی درخت گذاشته بودن و خیلی ضعف های دیگه… پرده ای که هم بعنوان پرده ی نمایش پروژکتور بود و هم از بینش بازیگران رفت و امد داشتن گیره هاش چنتا در میون کنده و اویزون بود که برای اجرای اول توجیهی نداشت. صحنه ی خیلی قشنگ تری میشد ... دیدن ادامه ›› طراحی کرد. تپق زدن ها، اشتباه های دیالوگ ها و صداهای افتادن اشیا روی زمین توی پشت صحنه برای اجرای اول تا حدودی قابل چشم پوشیه… صدای بازیگرا و مخصوصا صداهای ضبط شده که پخش میشد خیلی خیلی ضعیف بود، منی که ردیف اول نشسته بودم به زور میتونستم بشنوم.
اصلا میزانسن خوبی نداشت. خیلی بیشتر از اینها میشه نوشت… واقعا درحد اسم اقای برهانی نبود… امیدوارم حداقل تا اجراهای اخر کمی بهتر بشه.
من این کار رو خیلی خیلی ضعیف دیدم. ممنون از همه عوامل که برای این کار زحمت کشیده بودند.

این اجرا بی نظیره و در سطح بین المللی درخشانه. بدون هییییچ اغراقی بهترین تئاتری هستش که میتونید توی زندگیتون ببینید. در معنای واقعی کلمه تماما خلاقیته. از اسمش بگیرید تا ایتم های صحنه و نور پردازی. میشه درمورد این نمایش یک کتاب نوشت! توضیح مختصر در خصوص اسم این اثر اینکه شما اول اون رو مثلث ( هندسه) میخونید که به زیبایی به دو ایتم اصلی این نمایش میپردازه:1) مثلث هایی که کاراکتر های اصلی هستند و 2) خیانت! اما اسمش هست Mathless! که ترکیب مکبث اتللو و هملت! به همین ظرافت و به همین زیبایی... کمتر کسی میتونه نمایشنامه های شکسپیر رو به ایتم های روی در دسشویی عمومی ربط بده! عروسک گردانیش خیره کننده س. نمیتونید باور کنید که چطور دو نفر میتونن همزمان یک عروسک رو چوری حرکت بدن که تمام حس های ممکن رو به بیننده منتقل کنه. طوری که شما عاشق کاراکتر مثلث میشید!!! 40 دقیقه غرق میشید توی دنیایی که روی یک میز کوچیک در جریانه.نور پردازی خارق العاده فقط با چراغ مطالعه!!!صداپیشگی فوق العاده محشره!بخصوص اقای یساقی. این اثر عجیب زیباست و بی بدیل هنرمندانه س. حتما ببینید ، قول میدم بهترین 40 دقیقه ی زندگیتون باشه!