من نمایش را دیدم و دوست داشتم. دلیل اصلی علاقه ام فکر می کنم نمایشنامه بود که از نظر من عالی بود. قرار دادن شخصیتی چون دن کیشوت در فضای سیاه هملت حال و هوای متناقضی ایجاد کرده بود که به عنوان یک جور کمدی سیاه تا مرز ابسورد پیش می رفت و در عین حال سرگرم کننده بود. بازی ها خوب بود و شخصیت های اصلی مشکل خاصی نداشتند، جز سانچو پانزا که گاهی خیلی شلوغ می شد و روی هم رفته به نظر من اگر کمی نمایش خلوت تر و کوتاه تر بود کار شسته رفته تر و البته تماشایی تر از آب در می آمد. به عنوان مثال شخصیت هوراشیو روی هم رفته در نمایش اضافه به نظر می رسید و بازیگران نقش مردم هم در اواخر نمایش روی صحنه گیج می زدند.
در کل کاری بود که ارزش دیدنش را داشت، به همه ی دست اندرکاران نمایش تبریک و خسته نباشید می گویم. امتیازی که من به عنوان یک بیننده به کار می دهم از ده، هشت است.