من اولین تجربه خوبم تو تماشا اجرا تئاتر بود. همونطور که دوستان پایین تر اشاره کردن کمدی به کار گرفته شده تو سطح مناسبی قرار داشت، به دور از شوخی های جنسی بی مورد. به تازگی یه سری نمایشنامه و رمان با مضمون هایی نزدیک همین اجرا مطالعه کرده بودم که منو بیشتر با پرسش های اساسی که تو اجرا در رابطه با معنای زندگی مطرح می‌شد مواجه می‌کرد. و خوشبختانه این باعث شد ارتباط حداکثری با نمایش برقرار کنم. اگه خیلی خوش شانس باشیم، هیچوقت قرار نیست تا آخر عمرمون با این پرسش مواجه شیم. اما وقتی شدیم، ادامه دادن اگه نگیم ناممکن میشه، بسیار دشوار میشه.
در نهایت اجرا ها به دل نشست و خندیدیم، اما نه از روی خوشحالی. ممنون از تیمتون.