کوتاه درباره نمایش "کهته" به کارگردانی حسین اسدی
نیلوفر ثانی
« این خاک بوی خون میدهد»
" کهته" نمایشی برگزیده از جشنواره چهل و دوم تئاتر فجر، از جزیره خارک، این شبها مهمان پایتخت بوده و میزبان تئاتردوستان است. درخشش گروه های شهرستانی که نشان از زحمت و تمرینات کافی دارد، نشان می دهد که علاقمندان به این هنر، حتی در برابر کمترین امکانات و یا سایر مشکلات موجود، تسلیم نشده و مصمم به ساخت اثر هنری و بازی بروی صحنه هستند.
حسین اسدی از هنرمندان جنوبیست که با گروه نمایشی خود، " کاغذ سفید"، همواره تلاش کرده تا تئاتر و اجرای آن را ادامه دهد و حاصل این تلاش در شهر تهران نیز با علاقمندان به این هنر به اشتراک
... دیدن ادامه ››
گذاشته شود.
نمایش "کهته" که از ۱ مرداد در تالار چهارسوی تئاترشهر بروی صحنه آمده با روایتی بومی و محلی، اقتباسی آزاد از تراژدی "رومئو و ژولیت" شکسپیر است که عقیل جماعتی آن را دست مایه قرار داده و با توجه به شرایط و مسائل موجود در فرهنگ و سنت منطقه، به نگارش در آورده است.
مسائلی از دشمنیها و رقابتهای قومی و قبیلهای که منجر به کشتار و قربانی شدن بسیاری از مردم در آتش این کینهها و جنگ قدرتها میشود.
میان دو خانواده سرشناس شهر که صاحب قدرتند، اختلافات سالهاست که ادامه دارد. حتی محبت و عشق دو فرد از این دو خاندان، نمیتواند چارهای برای صلح و خاتمه خشونت و کشتار باشد.
متن اگرچه خطی و یک روایت پرتکرار است و منطقهای از جنوب ایران را به عنوان جغرافیای اتفاقات مورد توجه قرار داده تا مسائلی چون تعصبات افراطی، دخترکشی، ترور و زد و بندهای پشت پرده را مطرح کند اما در سطحی کلانتر قابل تعمیم به شرایط موجود در کل جامعه و وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران است. هر کاراکتر میتواند نماینده و نمونهای عینی از وضعیتی باشد که جامعه ایران با آن مواجه و دست به گریبان است. رواج سنتهای متعصبانه، منفعتطلبیها، سرکوبگری، فشار و حقارت به فرودستان جز شعلههای آشوب و انتقام، چیزی بدنبال نخواهد داشت.
"کهته" که نشان از تمرینات و تسلط بازیگرانش به نقشها و کاراکترهایشان دارد، با کارگردانی حسین اسدی، به مفاهیمی چند لایه میپردازد و نقدی اجتماعی دارد. به ویژه که در جریان اجرا، روح شاعرانگی شکسپیر و خوانش برخی از قسمتهای "رومئو و ژولیت" به میان میآید اما بر خلاف آنچه در کتابها و رویاها ترسیم میشود، نمیتواند در برابر جاهطلبی، زیادهخواهی و تعصب کور حاکم، تاثیر گذار باشد.
"کهته" نمونه واقعی و نه داستانی و خیالپردازی، از آن چیزیست که در پیرامون ما و در جامعه به طور روشن و مکرر رخ میدهد و قابل ردیابیست. واقعیتی که خشونت با تمام مزمت و نکوهش از شرایط حاکم به افراد متکثر شده و رواج مییابد.
گروه نمایشی "کاغذ سفید" تمام تلاش خود را در اجرایی قابل قبول میکنند، ضمن آنکه در زمانی حدود ۷۵ دقیقه باید سیر داستانی را حفظ و به انجام برسانند.
طراحی صحنه با وجود سازهای چوبی به شکل لنج، و نورپردازی و حضور موسیقی زنده جنوبی و بندری در تمام طول اجرا، نقطه اتصال و پیوند تماشاگر با جغرافیای مورد نظر و از عناصر تاثیرگذار در فضاسازی و اتمسفر اجرا است تا اصالت روایی خود را حفظ نماید.
در نهایت اجرای " کهته"، نمونهای از تلاش گروهی هنرمند از شهری کوچک است که هر چند بارقههایی از امید و عشق را می تاباند اما نشان میدهد که این خاک، هنوز هم بوی خون میدهد..