ملیکا حبیب اللهی (میکاییل) ملیکا مزدک میکاییل

درود بر هنرمندانی که این نمایش را روی صحنه آوردند. حکایتشان را چنان در تار و پود ساز و نوای موسیقی اصیل ایرانی تنیده بودند که آدمی گمان می‌کرد داستان و موسیقی از یک مادر زاده شده‌اند. با این همه، گویی افسون قصه بیشتر از رهگذر همان نغمه‌های دل‌انگیز کارگر می‌افتاد و اگر موسیقی را از آن جدا می‌کردی، داستان بی‌آنکه بی‌نمک شود، چندان شیرین‌کاری نمی‌کرد.

اما الحق و الانصاف، بازی آن دو کاراکتر جاهل چنان جان‌دار و پخته از کار درآمده بود که تماشاگر را، خواه‌ناخواه، به تحسین وامی‌داشت. امید که این گروه هنرمند را در آینده نیز بر صحنه تماشا کنیم.