تمنای عشق
بنا داشتم به مناسبت ولنتاین و روز عشق،نامه ی عاشقانه ی یکی از بزرگان تاریخ رو برای شما به اشتراک بذارم،همینطور که داشتم کتاب‌هام رو ورق میزدم و بدنبال نامه ها و متنهای زیبای شاعران در وصف عشق می‌گشتم،نامه ای با دستخط خودم پیدا کردم خطاب به عشق زندگیم،قمرتاج؛تصمیم گرفتم همین رو براتون بخونم شاید خالی از لطف و بی ربط به این مناسبت نباشه...

قمرتاج عزیزم
اکنون که این نامه را برایت می‌نویسم،ساعت سه بامداد است،نمیدانم شعله ی چراغ مجال می‌دهد نامه را به اتمام برسانم یا نه،چون تقلایش برای خاموشی کمی نگرانم کرده است.شاید آتش عشق تو روشن کند این اتاق تاریک نمور و سردم را،و گرمای عشقت سبب حرکت انگشتانم شود تا بتوانم سیاهه ای مرقوم کنم بر این سپیدی کاغذ و از قلبم بگویم که بیرحمانه در تسخیر توست،و تمنا می‌کند دیدار رخ همچو ماهت را.در آخرین دیدارمان گفتی که باید صبر پیشه کنم،مرا به شکیبایی دعوت کردی ولی خبر نداشتی که این مجنون دلباخته را دیگر توان صبر نیست،چقدر سخت میگذرد روزهای بدون تو و چقدر بی معناست ترنم باران بدون حضور تو.خیابان نادری را هر شب گز می‌کنم به امید نسیمی که از این حوالی گذر کند و عطر تو را به مشامم برساند و مدهوشم کند،و....................................... ..............................................................................................
قمرتاج،محبوبم....
دیده ... دیدن ادامه ›› گانم همواره تمنای دیدار تو دارند و قلبم همواره برای تو می‌تپد.
دوست دار همیشگی تو...
اسفند ۱۳۵۱


==========بی بهانه عشق بورزیم=========

========ولنتاین مبارک=======

فرزاد جعفریان عزیز
نمی‌دونم چجوری میشه توصیفت کرد؟
شاید شبیه حس زیبای تماشای ترنم باران پاییزی از پنجره ی اتاق شیروانی باشی،یا شبیه تماشای منظره ی زیبای غروب خورشید از بالای یک کوه،میتونی اولین دانه ی برفی باشی که ورود زمستان رو نوید میده،میتونی شبنم صبحگاهی باشی بر روی برگ زیبای درخت گیلاس،شاید وجود تو رو بشه با حس وصف‌ناپذیر آغوش مادر،بوسه ی بهشتی معشوق،و لبخند زیبای عشق توصیف کرد...
حس بودن تو میتونه حس قدم زدن شبانه تو خیابان شانزه لیزه باشه،میتونه خاطرات شب‌های عاشقی خیابان نادری باشه،میتونه طعم خوش قهوه در کنار حضرت یار باشه...
هر چی هست،توصیفت سخته رفیق دوست داشتنی،انسانیت با وجود امثال تو معنا پیدا می‌کنه و تو آینه ی تمام عیار زیبایی و عشق هستی.
دیر متوجه شدم و با واسطه فهمیدم تولدت بوده
بی واسطه تولدت مبارک.

@ سپهر
پسر خوش قلب،بزرگ دل،مهربان و دوست داشتنی تیوال
ای ویکی‌پدیای شعر و ای گنجینه ی اشعار تیوال
======تولدت مبارک=======
روزگارت خوش،قلبت همیشه سبز، آرامش رفیق لحظه هات...
نمایش‌هات همه شیهیدنی و عمرت همیشه دایه ای....

دهانت را می‌بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم
دلت را می‌بویند
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راه‌بند
تازیانه می‌زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
در این بُن‌بستِ کج‌وپیچِ سرما
آتش را
به سوخت‌بارِ سرود و شعر
فروزان می‌دارند
به اندیشیدن خطر مکن
روزگارِ ... دیدن ادامه ›› غریبی‌ست، نازنین
آن که بر در می‌کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابان‌اند
بر گذرگاه‌ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون‌آلود
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و تبسم را بر لب‌ها جراحی می‌کنند
و ترانه را بر دهان
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
ابلیسِ پیروزْمست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد

من،صادق،جلال و سیمین
خیابان نادری همیشه برام پر از خاطره ست،پر از زیبایی،عشق،جنون...
اینجا گریه کردم و متولد شدم،کودک شدم و غرق در بازی و رویاهای کودکانه بزرگ شدم،اینجا جوان شدم و عاشق،من عاشق شدم،سوار بر مرکب خیال گیسوان معشوق،سرمست از عطر لبهای یار،من عاشق شدم در تاریکی شب‌های نادری،شبهایی که دنیا به مانند خال‌ صورت قمرتاج سیاه پوش می‌شد،نادری عزیز تو سفید شدن موهام رو هم دیدی،و من همینجا خندیدم و مُردم...
مدتهاست که به رسم تجدید خاطره سری به کافه ت میزنم،کافه ای که برام تداعی کننده ی زیباترین لحظات زندگیه،هنوزم صندلی‌هات،میزهات...بوی آدمهات رو میده،من،صادق،جلال،سیمین !!!!هنوزم انگار گرد و خاکی که روی سقف و دیوارهات نشسته،سلولهای مرده و کنده شده ی هدایته،شایدم دانشور و آل احمد،راستی زمانه با ما چهارتا چکار کرد؟؟!!!شماها رفتید و من موندم،من همچنان هستم و دارم مرگ عزیزانم رو می‌بینم،انگار من محکوم هستم به سوگ ابدی،من محکوم هستم به بودن و درد و رنج بی‌پایان.کافه همون کافه ست،صندلی ها همون هستن همونی که شماها مینشستید روش و ساعت‌ها گپ میزدید،اینجا همونجاست ولی آدماش عوض شدن،گاهی سراغ شماهارو میگیرن..
راستی اگر من هم رفتم، آدمهای اینجا سراغم رو میگیرن؟براشون مهم هست دایه روزگاری رو یکی از این صندلی‌ها ساعت‌ها نشست،منتظر موند،رفت و برنگشت؟!!!!

#پست موقت
ایرانی های همیشه در صحنه!!!!!
درو کردن بلیط‌های ۵۰ هزار تومانی لانچر۵ در سالن سمندریان،نوید روزهای خوبی رو میده!!!!!
ایشالا با همین فرمون جلو بریم،دو ماه آینده باز اجرای چندباره ی لانچر رو در تالار وحدت با بلیط های۱۲۰ هزارتومنی همکف و ۸۰ هزار تومنی بالکن خواهیم داشت!!!!!
یاد مردمی میفتم که در کوچه،بازار،تاکسی،نونوایی،قصابی،اداره،بانک...به دولت و دولتمردان بد و بیراه میگن و نفرین میکنن،و بعد همین مردم زمان انتخابات صف‌های طولانی تشکیل میدن و ساعت‌ها برای رای دادن در سرما و گرما، آزمون مقاومت و صبر برگزار میکنن...
ایرانی سرفراز و همیشه در صحنه،خسته نباشی دلاور،خدا قوت پهلوون!!!!

60 هزار تومان!!!!!!!!
برای دیدن دوتا بازیگر (که چهره هم نیستند)
سید جان انصافتو شکر!!!!!

ای کاش تندیسی از محمدرضایی راد بعنوان نماد انسانیت، بزرگی و دغدغه مندی تاتر بر سر در همه‌ی سالن‌های نمایش نصب می‌شد .
مساوات عزیز،ناامیدمون کردی،امیدوارم راه ثروتی رو در پیش نگیری!!!!

در سالن تو،تئاتر چند است؟!!
اندر مصائب یک پرسش جهان شمول؛ تئاتر شهر یا تئاتر بالاشهر؟!!
آنگاه که تئاتر شهر،برای عقب نماندن از قافله ی تئاتر تجاری،بالاشهر می‌شود...!!!!

مهر ، خون ، آذر

و من...
شک دارم به آوازی که زندانی و زندانبان، همزمان با هم زمزمه می‌کنند.

خونین ماه ۱۳۹۸

همیاری جان (تیوال جان)
متأسفانه یک سری از داروهای آلزایمر شامل تحریم هستند و به سختی گیر میان،بنده هم که به دلیل کهولت سن به این عارضه مبتلا شدم (که خدا هیچ بنی بشری رو مبتلا نکنه) باید همیشه قرصهام موجود باشه،از شانس بد من و البته شما!!! داروی این یک هفته م تموم شده و من متأسفانه امشب دارو ندارم بخورم،پس قاعدتاً امشب شما هر کامنتی رو از بنده هاید کنید و حذف کنید،من بنا رو براین میذارم که اصلا کامنتی نذاشتم و دوباره اقدام به نوشتن کامنت می‌کنم (بهرحال آلزایمر باعث فراموشی و اختلال حواس میشه),پس من تا خود صبح بیدار و در خدمتتون هستم،شما هی هاید کن من هی می‌نویسم،شما هی حذف کن من هی می‌نویسم،اگر کامنتام هاید بشه من دوباره تولید محتوا می‌کنم و بنا رو بر این میذارم که چون چیزی نمیبینم پس احتمالا چیزی هم ننوشتم،پس باید بنویسم...
هاید کردی دوباره نوشتم،تا صبح پا به پات میام همیاری جان،ماچ و قلب نثارت

#جای عکاس توی اجرای عمومی نیست...
در حمایت از دوست عزیزی که دیشب در سالن تاتر،بر سر عکاس(عکاسی که کل سالن را آزار داده با صدای شاتر و نور دوربینش) فریاد زده است.
این فریاد،صدای اعتراض و خشم فروخورده ی همه ی ما مخاطبان و تماشاگران دغدغه مند تاتر است،صدای بغضی که مدتهاست تو گلومون مونده،فریاد دوست عزیزمون بر سر عکاس فریاد همه ی ماست بر سر عکاسانی که تماشای تاتر رو به کاممون زهر کردند.عکاسانی که مدتهاست با صدای دلخراش شاتر و نور آزاردهنده ی دوربین،حق طبیعی ما تماشاگران رو در حین اجرای نمایش،پایمال می‌کنند.

#پست موقت
همیاری تیوال،بنده به شخصه نمی‌دونستم بعضی از کاربران خط قرمز شما هستند و حتی شوخی هم نمیشه باهاشون کرد چه برسه به انتقاد،قبلنا فکر می‌کردم به خاطر سود و منافع مالی سایتتون فقط گروه‌های نمایشی خط قرمزتون هستند ولی ظاهراً کاربرهای خاص هم اضافه شدن به این حریم امن شخصیتون!!!!الان ناراحت نیستم که کامنتم رو هاید کردید،عصبانی هم نیستم از دستتون چون به نظرم بیشتر غم انگیز و قابل ترحم هستید،ولی انقدر شهامت داشته باشید که بجای هاید،کامنتها و پستها رو کلن حذف کنید تا ما مثل احمق‌ها با دیدن کامنتهامون فکر نکنیم که کماکان هستند و اتفاقی براشون نیفتاده.
#الهارک+#تیوالْک...!!!!!چه می‌دونم شاید ترکیبتون خوب باشه و جواب بده!!!

«چپ دست های عزیز» روزتون مبارک
چپ دست باشید و چپ دست بمانید

پ.ن:۱۳ اوت،روز جهانی چپ دست‌ها( International Lefthanders Day)

دوستان جان،دایه خیلی منتظر غافلگیری از طرف شما بود،ولی خب نشد،مجبور شدم خودم خودم رو غافلگیر کنم...!!!!

دایه هستم یک متولد
تولدم مبارک...

از همین تریبون اعلام میکنم دایه هم مانند هر فرد دیگه ای روز تولد و ماه تولد داره و حتی سال تولد!!!!!!

ای کاش اون دوست عزیزمون که دستش رو گذاشته رو دکمه ی حذف و هاید کردن نظرات کاربران،کمی فکر کنه(فقط کمی)،که با این کارش نه تنها داره کاربرای وفادار تیوال رو میرنجونه و فراری میده بلکه داره تیشه به ریشه ی اعتبار و کلیت سایت تیوال هم میزنه...
تیوال عزیز از فرزاد جعفریان دلجویی کنید چون به ناحق دلش رو رنجوندید،تیوال بدون فرزاد جعفریان،لطفی نداره برامون
تیوال بدون امثال فرزاد جعفریان،اعتباری نداره برامون

نیلوفر ثانی عزیز

منتقد شیوا قلم،خوش فکر و دوست داشتنی تئاتر

======= تولدتون مبارک =======

من....
رازی را پنهان نکرده ام!
قلبم کتابی است ...
که خواندنش برای تو آسان است...
من...
همواره تاریخ قلبم را می نگارم؛
از روزی که در آن ...
به تو عاشق شدم !
«نزار قبانی»

روز عشق مبارک...