ساقی به دکتر : جدی حالا من دکترم یا تو ? میدونی که خیلی از اهالی این شهر ، شماره منو به اسم دکتر Save کردن ...

مفهوم فراموشی و واکنش دنیای اطراف به این موضوع در مواجه با شخص موردنظر همیشه برام جالب بوده ، بسیار عالی و تمیز کار دراومده ، حامد رسولی هم که مثل همیشه با قدرت و بینظیر اجرا رفت ... خسته نباشید تمامی عوامل .

ایده خوب و جالب ، مخصوصا خالی کردن صحنه و اکت بازیگرا به عناوین متفاوت . اجرایی که میتونست یه کم متنه بیشتری داشته باشه ، زیادی دیگه رها بود و تماشاگرها وسط دیالوگ بازیگرا هم میومدن و کار یه جاهایی از دستشون در میرفت ، با ایده ی تماشاگر بازیگر نقش اصلی اجرا باشه یا بوده یا خواهد بود موافق ولی بیشتر باید کار میشد تا به نظرم بیشتر درگیرمون کنه ، شاید یه کم از چاشنی های "زندگی در تئاتر " رو انتظار داشتم ببینم و بشنوم . لحظاتی بود که با خودم میگفتم در طول اجرا اینکه الان توی این سالن چی رو دارم تماشا میکنم هم برام جالب بود که اینا درگیرم کردن و تکلیفم مشخص نیست با این اجرا ، چون اجراهای دیگه تکلیفت مشخصه ، میشینی و میبینی و پا میشی میری . یکی از تفاوت هاش همین گنگی حضور و عدم حضور که داشتم بود و برام جالب .

در کل نمایش قابل احترامی بود ولی بعضی " فکت " ها که به عنوان دیالوگ به زبون میومد خیلی خشک و اتوکشیده و خارج از نوع روایت داستان بود و اصطلاحا خیلی گُل درشت بود . خیلی ارتباط برقرار نکردم با اجرا ، مگر با قسمت پایانی که در گوشه صحنه ، حرفاشون رو راحت تر زدن و باورپذیرتر بود برام . خسته نباشید

اجرایی تمیز از متن که روح کافکا رو تماماً در اثر حس میکنی و لذت میبری از این اقتباس ، اجرای فرآیند باید توی سالن های بزرگ تر اجرا بشه بارها و هر از گاهی بیننده تئاتر رو شارژ کنه . سپهر طهرانچی خیلی خوب بودی ...
اعتراف میکنم که پایان اجرا از ته دل برای تیم علی کرسی زر دست زدم و پیشنهاد میکنم از دست ندید ، فقط 8 شب دیگه اجرا دارن ... !

در نهایت احترام برای گروه و زحمتی که کشیده شده برای این اجرا ، به جز بازی خوب امیرشاه علی ، نکته بارزی توی اجرا ندیدم ، انتظارم از داستان خیلی بالاتر بود ، به نظرم جریان داستان میتونست با پرداخت خیلی بهتری شکل بگیره ولی یه جاهایی خیلی پیش پا افتاده به یه سری مسائل اشاره میشد که به نظرم نیاز به پرداخت بیشتری داشت و یا اینکه یه سری بخش هایی از اجرا به نظرم اضافی بود و یا خیلی کش-دار شده بود که از حوصله خارج میشد . امیدوارم فرهنگ تئاتر دیدن افزایش پیدا کنه ( حرف کلیشه ای این روزها ) ، چون مجددا و بارها در طول اجرا ، حضار محترم عکس و فیلم برداری و گاهاً Live میگرفتند ، بچه خردسال داخل سالن و ایجاد صدا از طریق اون ، یه کم عصبیم کرده بود و این جریان واقعا کاش فکری به حالش بشه و اگر مدعی حمایت فرهنگیم ، اول در وجود خودمون این موضوع رو یه کند و کاو کنیم و بعد به فکر حمایت باشیم ، حمایت در راستای وجود شعور درونی که ارزش پیدا میکنه ..
باز هم تاکید میکنم که خسته نباشید ، زحماتی که برای اجرا کشیده شده کاملا دیده شده ، شاید انتظار بنده بالا بود . موفق باشید .

بوتولیسم خیلی حرف ها داشت که از زبون تک تک بازیگراش زد و خنده های تلخی رو روی لبامون آورد ، بوتولیسم فرهنگ تربیتی رو به چالش کشید که خیلی هامون ... دیدن ادامه ›› در جهت شکستن تابوی آن حتی اجازه فکر کردن هم نداریم ، بوتولیسم فضای بسته ی افکاری موجود بین جوانانمون رو فریاد زد تا ببینیم و بشنویم که سطح دغدغه های نسلمون رو تا کجاها به زیر کشیده اند تا تمام فکر و ذکر این دانشجوی جوان به شکستن محدودیت ها در جهت رسیدن به آزادی های ولو کوچک و لحظه ای بگذره ... تا اونجا که دانشجویی که ده سال پیش به خاطر شرایط خانوادگیش از اونور آب ها به ناچار برگشته به کشور و همینجا دانشجو شده میگه که آخه چیه این دانشگاه که همه اش فکرتون توی یه چیزه... ( به دلیل جلوگیری از لو رفتن کانسپت نمایش سه نقطه رو بعد از اجرا خودتون پر کنید ) و خیلی حرف ها که با تلخی تمام شنیدیم چون کاملا لمسشون کرده بودیم در این فرهنگ عقب مانده ...
باید اعتراف کنم که کارگردانی خانم سیما تیرانداز و اسم خاص این نمایش ( بوتولیسم ) نوید یه اجرای خوب رو میداد ولی باز خیلی مطمئن نبودم اجرای خوبی از آب در بیاد ولی حالا که از اجرا گذشته ، به اندازه ای از بازی های روان و مسلط بازیگران با استعداد و جوان این نمایش انرژی خوبی گرفتم که دور از انصافه که زحمات کشیده شده برای این نمایش رو نادیده بگیرم و این اجرا رو به عزیزان علاقه مند معرفی و پیشنهاد نکنم ...
▫ آرزوی موفقیت و روز به روز پیشرفت دارم برای تک به تک بازیگران این نمایش خوب و امیدوارم به زودی نمایش هایی رو کنار بازیگران به نام تئاتر و سینما ازشون ببینیم و باز هم لذت ببریم.

اجرای خوب و شریفی بود که ارزش دیدن رو حتما داره چون واقعا برای این نوع نمایشنامه که روح سیاسی اونم از نوع کودتا 28 مرداد ، مصدق و فاطمی ها رو با خودش داره زحمت زیادی کشیده شده تا در حد مناسبی پیام خودشون رو وًلو از زبان کاراکترهای فرعی نمایش بزنه تا امثال ماها این نوع اجراها رو حمایت کنیم چون دارن از عقبه تاریخی ملتی حرف میزنند که با به راه افتادن هر جریان سیاسی دنباله رو اون شدند و حافظه تاریخیشون رو در مقاطع مختلف از دست دادند و آرمان گرایی عقلانی فقط مختص یه بخش خاص روشنفکر جامعه شد و وقتی به خودشون اومدند که کار از کار گذشته بود و باید حسرت عدم همراهی های گذشتشون رو میخوردند ...
امثال " دکتر نون" ها برای این مملکت بهاهای سنگینی چون تباه کردن زندگی خود و معشوقشون دادند تا از چشم "مردم" نیفتند و پایبند به آرمان ها و تعهداتشون باشند ولی صد حیف که این مردم،همون مردمی بوندند که صبح کودتا میگفتند " یا مرگ یا مصدق ، عصر کودتا گفتند : مرگ بر مصدق " .
بازی بازیگران نقش "مصدق "و سالمندی های "دکتر نون"و همسرشون رو خیلی پسندیدم و از این بابت بهشون خسته نباشید میگم ، و چقدر به واقع شریف و انسان بودند "دکتر نون "هایی که از همه چیزشون گذشتند تا مصدق بشه سمبل آرمان گرایی و خٍرًد ورزی توی مملکت ولی صد حیف که اعترافات زیر شکنجه در طول تاریخ همیشه کار خراب کن یک آرمان بوده و هست ...
( از واژه خیلی خوب و عالی نمیتونم استفاده نمیکنم چون ضعف هایی در برخی قسمت های اجرا وجود داشت که حس میکنم به دلیل اینکه اجراهای اول هستش هنوز اونجور که باید و شاید برخی کاراکترها با بقیه تیم Match نبودند و ناهماهنگی های خیلی کوچیک دیدم که جای کار برای بهترشدن حتما توی شب های آینده دارند ) .