تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:07:52
🔻 درباره نمایش « درد »
برای کسایی که حال ندارن بخونن، بگم که من با احترام به عوامل اصلا از این نمایش خوشم نیومد و امتیاز ۲ از ۵ میدم.
....
«رنج ... دیدن ادامه ›› نباید تو را غمگین کند.
این همان جایی است که اغلب مردم اشتباه می‌کنند.
رنج قرار است تو را هوشیارتر کند
به اینکه زندگی‌ات نیاز به تغییر دارد.
چون
انسان‌ها زمانی هوشیارتر می‌شون که زخمی شوند،
رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند.
رنجت را تحمل نکن،
رنجت را درک کن.»
این جملات از یونگ در ابتدای نمایش داشت پخش میشد، با این تفاوت که در نمایش به جای رنج، کلمه‌ی درد رو جایگزین کردند که بسیار متفاوت هست.
با این شروع، و عواملی که نمایش داشت، من انتظار یک نمایش سنگین و درخور داشتم.
پیرنگ و ایده داستانی چی بود؟
نمایش حول محور بیان شعار خودش پیش رفت.
آیا نمایش میخواست صرفا پذیرش درد رو راحت تر کنه؟ آیا میخواست عدم تعهد در روابط رو راحت و عادی کنه؟
ضد مذهب بود!؟ که حالا برای مجوز مجبور بود با شعارهای غرب زده نمایش رو پیش ببره؟!
هرچی که بود، نمایش حتی از پس این شعاری که میخواست بده برنیومده بود.
آیا داستان انسجام داشت؟
خیر!! شروع که با یونگ تحریف شده بود، شروعِ بازیگران با گفتگوی معمولی بود. بعد به سمت جر و بحث کشیده شد، بعد یه اتفاق کلیشه که جوابِ آزمایش بارداری بود که بازم با جواب قابل پیش‌بینی مرد مواجهه شدیم.
بعد رفت سمت طنزهای سطحی، بعد یهو وسط طنز کارکترها متوهم شدن که اصلا این توهم منطقی نداشت. بعد پدر اومد اونم یه سری طنز انداخت. بعد راهبه‌ها اومدن... دنبال بازی کردن...! بعد دنبال ناخن گشتن همه... اصلا شرحه شرحه...!! غیر منسجم!
آیا تعلیق داشت؟
نمایشنامه تعلیق نداشت.
ولی من تو تعلیق بودم و همش منتظر بودم ببینم خب که چی؟! آیا اصلا قراره اتفاقی بیوفته؟!
نورپردازی خاصی نداشت کار و یه نور کلی بود.
طراحی صحنه هم که معمولی بود.
بازیگری هم که سه کارکتر متوسط بود، نقش سنگینی هم نداشتن.
در ابتدای نمایش هم که بازیگران با صدای آروم صحبت میکردن و گاهی خودشون هم نمیشنیدن چی میگفتن.
بازیگر اضافه زیاد داشت نمایش و کارگردان میتونست حداقل از ۳ تا بازیگرِ دیگه بازی بگیره.
برای کسایی که حال ندارن بخونن، بگم که من با احترام به عوامل اصلا از این نمایش خوشم نیومد و امتیاز ۲ از ۵ میدم.
....
«رنج ... دیدن ادامه ›› نباید تو را غمگین کند.
این همان جایی است که اغلب مردم اشتباه می‌کنند.
رنج قرار است تو را هوشیارتر کند
به اینکه زندگی‌ات نیاز به تغییر دارد.
چون
انسان‌ها زمانی هوشیارتر می‌شون که زخمی شوند،
رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند.
رنجت را تحمل نکن،
رنجت را درک کن.»
این جملات از یونگ در ابتدای نمایش داشت پخش میشد، با این تفاوت که در نمایش به جای رنج، کلمه‌ی درد رو جایگزین کردند که بسیار متفاوت هست.
با این شروع، و عواملی که نمایش داشت، من انتظار یک نمایش سنگین و درخور داشتم.
پیرنگ و ایده داستانی چی بود؟
نمایش حول محور بیان شعار خودش پیش رفت.
آیا نمایش میخواست صرفا پذیرش درد رو راحت تر کنه؟ آیا میخواست عدم تعهد در روابط رو راحت و عادی کنه؟
ضد مذهب بود!؟ که حالا برای مجوز مجبور بود با شعارهای غرب زده نمایش رو پیش ببره؟!
هرچی که بود، نمایش حتی از پس این شعاری که میخواست بده برنیومده بود.
آیا داستان انسجام داشت؟
خیر!! شروع که با یونگ تحریف شده بود، شروعِ بازیگران با گفتگوی معمولی بود. بعد به سمت جر و بحث کشیده شد، بعد یه اتفاق کلیشه که جوابِ آزمایش بارداری بود که بازم با جواب قابل پیش‌بینی مرد مواجهه شدیم.
بعد رفت سمت طنزهای سطحی، بعد یهو وسط طنز کارکترها متوهم شدن که اصلا این توهم منطقی نداشت. بعد پدر اومد اونم یه سری طنز انداخت. بعد راهبه‌ها اومدن... دنبال بازی کردن...! بعد دنبال ناخن گشتن همه... اصلا شرحه شرحه...!! غیر منسجم!
آیا تعلیق داشت؟
نمایشنامه تعلیق نداشت.
ولی من تو تعلیق بودم و همش منتظر بودم ببینم خب که چی؟! آیا اصلا قراره اتفاقی بیوفته؟!
نورپردازی خاصی نداشت کار و یه نور کلی بود.
طراحی صحنه هم که معمولی بود.
بازیگری هم که سه کارکتر متوسط بود، نقش سنگینی هم نداشتن.
در ابتدای نمایش هم که بازیگران با صدای آروم صحبت میکردن و گاهی خودشون هم نمیشنیدن چی میگفتن.
بازیگر اضافه زیاد داشت نمایش و کارگردان میتونست حداقل از ۳ تا بازیگرِ دیگه بازی بگیره.
حسین بهمنش، مریم علیپور، امیر مسعود، سپهر، عرفان ضرغامی و محسن سبزعلی این را
خواندند
فرخ کاظمی، سهیلا دیلمی، نیلوفر ثانی، مهسا حیدری، Désirée و شاهین ه این را دوست دارند
فرخ کاظمی، سهیلا دیلمی، نیلوفر ثانی، مهسا حیدری، Désirée و شاهین ه این را دوست دارند
درد (zahrahoseini8695)
تیوال این کانال
دنبال
از ۱۹ آبان
سلام و سپاس بابت بازخورد دقیق و صادقانه‌تان
احترام کامل به نظر شما داریم و متوجه‌ایم که نمایش نتوانسته انتظارات شما را برآورده کند. این بازخوردها برای ما بسیار ارزشمند هستند و به ما کمک می‌کنند تا در آینده بهتر عمل کنیم.
جملاتی که در ابتدای نمایش پخش شد، برداشتی آزاد از مفاهیم فلسفه یونگ درباره‌ی رنج، رشد شخصی و هوشیاری است. تغییر کلمه‌ی "رنج" به "درد" در نمایش، با هدف ایجاد ارتباط بیشتر با فضای داستان و شخصیت‌ها انجام شد. با این حال، متوجه‌ایم که این تغییر ممکن است ... دیدن ادامه ›› برای برخی مخاطبان باعث ایجاد ابهام یا تغییر در مفهوم اصلی شده باشد.
شما به برخی از ضعف‌های نمایش، مانند عدم انسجام در انتقال داستان، نبود تعلیق، و طراحی صحنه و نورپردازی معمولی اشاره کردید. این نکات قطع ن در بررسی‌های بعدی ما برای بهبود کار مد نظر قرار خواهند گرفت. همچنین، درباره‌ی بازیگران و نحوه اجرای دیالوگ‌ها، متوجه‌ایم که برخی بخش‌ها نیاز به وضوح و انرژی بیشتری داشته‌اند و این موضوع را جدی خواهیم گرفت.
هدف ما این بود که مفاهیمی مانند رنج، درد و تغییر را در قالب یک داستان انسانی و قابل ارتباط با مخاطب بیان کنیم. اما به نظر می‌رسد که این مفاهیم به خوبی انتقال داده نشده‌اند و این موضوع را به عنوان یک چالش برای خودمان در نظر می‌گیریم.
صدای آرام بازیگران در ابتدای نمایش و حضور بازیگران اضافه، قابل تأمل هستند. به اطمینان در اجراهای بعدی به این موارد توجه بیشتری خواهیم کرد تا کیفیت صدا و وضوح دیالوگ‌ها بهبود یابد. همچنین، درباره‌ی صحنه‌های گرگ و بره و حضور کشیش، نکات شما را مد نظر قرار خواهیم داد تا اجرا از نظر مفهومی و بصری هماهنگی بیشتری داشته باشد.
باز هم از شما به خاطر این بازخورد صادقانه و دقیق متشکریم. امیدواریم در آینده بتوانیم تجربه‌های بهتری خلق کنیم و شاهد حضور دوباره‌ی شما باشیم.
۲۴ بهمن
دوست‌دارم
( ۳ )
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۷۵۹,۰۰۰ نفر
+۳۰,۵۳۰ برنامه
+۱۰,۱۸۹,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۰,۲۰۷ برگه
۹,۸۲۶ آلبوم
۵,۶۲۶ پادکست
