متن خب بود.
ولی متاسفانه دوستانی که بازیگر نبودن نابازیگر بودن را فریاد میزدن
به فضا سازی ها احترام نمیذاشتن و ضعف در بیان داشتن
در کل اگر بخوایم به عنوان یک پکیج بهش نگاه کنیم کار سرگرم کننده ای بود.

نمایش خیلی خوبی بود از صحنه و بازی ها خیلی خیلی لذت بردم.

روایت افسانه‌ی ایکاروس از زاویه دید دیگری است.
اینبار این پسر است که اسیر جاه ... دیدن ادامه ›› طلبی و بلندپروازی پدر شده. کلافه از موعظه هایی که خود به آنها عمل نمی‌کند. پدر دلخوشی های کوچک اورا از بین می‌برد اما خود از سوت قرمزش دست نمی‌کشد.
پدر به پسر چهارچوب هایی تحمیل می‌کند که خود را از آن جدا می‌داند.
در آخر این جاه طلبی پدر است که پسر را به کشتن می‌دهد.

عالی عالی
چیزی که درنمایش دیده نمیشود عزاداری است.
بله زمانی که به سوگ عزیزی از دست رفته ننشینیم زمانی که عزاداری نکنیم سوگ از بین نمی‌رود بلکه به جنون تبدیل می‌شود.
سوگ از بین نمی‌رود فقط تبدیل می‌شود.
بازی خانم صمدی فوق العااااااده ❤️❤️‍🩹

نمایش خوبی بود در کل
در ابتدا بازی ها یکم احساس خوب منتقل نمی‌کرد ولی در ادامه خیلی بهتر شد.
از ایده خیلی خوشم اومد اینکه از هر شخصیت چند تا بود و آدما با ظاهر های متفاوت بودن که یک شخصیت نشون میدادن. برای من دو تا چیز تداعی میکرد:
یکی به نظرم نشون میداد یک انسان یک شخصیت واحد نیست مجموعه از اون هاست.
دوم اینکه لحظاتی هست که سکوت میکنیم ولی از درون فریاد میکشیم.

در کل جالب بود و ارزش دیدن داره.

جناب مساوات با احترام خیلی زیادی که برای شما و هنرتون قائلم صرفا نظر شخصیم میگم.
البته که درک میکنم علت انتخاب ساعت نمایش به خاطر ماهیتش بوده.
ولی من ۵۰ درصد نمایش خواب بودم.
نمایش یک فضای کاملا ساکن داشت تو اون ساعت از شب و فقط دکلمه و شعر مثل لالایی بود که منو خواب کرد😐
ای کاش زمان نمایش زودتر بود یا حداقل صحنه به نحوی طراحی میشد که خوابمون نگیره.🫤
درسته که اون تابوت زیر خاک بود ولی میشد یکم فضا پویاتر باشه که ساعت ۱۱ شب خوابمون نگیره.
حیف اون اجرا و اون متن فوق العاده بود که تو اون ساعت از شب با ذهن خسته نتونیم خوب درک و تحلیلش کنیم و یه سری خسته و داغون مثل من بخوابن.🙄
با احترام

کار خیلی قشنگی بود.
کیف کردم.

خیلی خوب درگیری های درونی آدم نشون میداد و اینکه تو زندگی چقدر خودمون هویت خودمونو سرکوب میکنیم. چه کارهایی که دوس داشتیم انجام بدیم ولی منصرف شدیم و خودمون کنسل کردیم. قانونا و چهارچوب های احمقانه که خودمون برای خودمون تعریف میکنیم.

من خوشم نیومد چون مفهوم نمایش برای من قابل درک نبود حتی اجراها هم خوب نبود که بگم پرفرمنس خاصی دیدم.
نمایشی کامل گیج کننده و خسته کننده و حوصله سر بر بود. دلمو به هیچ چیز این نمایش نمیتونستم خوش کنم.

نمایش فوق العاده ای بود که برای خوب بودنش کلمه ای نمیتونم پیدا کنم.
به نظرم نمیتونست زیر دو ساعت باشه چون روند تبدیل شدن کاراکتر ها اگر سریعتر از این اتفاق میفتاد ظرافت کار از دست میرفت.
هیچ چیز اضافه ای وجود نداشت همه چیز سر جاش بود اجرا ها عااالی و تمیز بود. هر کلمه هر اتفاق فکری پشتش بود.

خیلی زیبا طبقات جامعه رو به تصویر کشیده بود و اینکه آدمای ضعیفی که به قدرت میرسن چقدر میتونن خطرناک تر از آدمایی باشن که از ابتدا قدرتمند بودن.