اسم آهنگ هایی که تو این نمایش استفاده شده بود رو بزارید.سپاس

حکایت آدمی‌ست با ابزار اراده‌ی خدایگانی که سر از برهوت جنون در می‌آورد
حکایت آدمی‌ست چشیده از درخت دانش که سر از تبعیدگاه بی‌روزن این جهان در می‌آورد
حکایت ماست در کرانه‎‌های قدرت و دانش؛ مورچگان رمیده از سُم سرنوشت
نمایش‌نامه‌ی فوق‌العاده، بازی‌های درخشان، کارگردانی خوب ... همه‌چیز عالی
ببینید و از هنر ناب لذت ببرید

قشنگ نیست.. حتی باعث تاسفِ ..
به پول بلیطش اصلا نمیارزه..
کارگردانی و نورو صدا بشدت ضعف داره..
تقربیا دکور نداره ..
لباس سااااده..
شاید باور نکنید ولی آنچنان موسیقی ای هم نداره ..
محتوا هم واقعا نداره!! با اینکه میتونست داشته باشه..

درود و احترام
پیش فروش روزهای جدید ( یکشنبه ۷ اردیبهشت ، دوشنبه ۸ اردیبهشت و سه شنبه ۹ اردیبهشت) نمایش( شک؛ یک تمثیل) به کارگردانی کورش سلیمانی و بازیگری رویا افشار، بهنام تشکر، ویدا جوان ، ساناز نجفی ، روز چهارشنبه ساعت ۱۲ ظهر در سایت تیوال آغاز خواهد شد .

نمایش ریتم و متن خوبی داشت ولی بعضی اجراها ضعیف بود.
طراحی صحنه خوب بود هرچند من متوجه نشدم اون ویدیو لایو چه کمکی به اجرا می‌کنه ولی از نظر بصری جالب بود.
بیان ضعیف ماهور الوند و نورآرش چارلی جذابیت کار رو کم کرده بود.
و ایمان صیاد برهانی مثل همیشه عالی؛)

سلام خواستم بگم، اصلا برای خرید بلیت شک نکنین چون اصلا پشیمون نمیشین .کاملا با مفهوم و کمدی بود که میشد با لحظه لحظه هاش احساس همدردی کرد و همینطور انقدر میخندین که لپتون درد میگیره از بازیگرا و آقای گازر خیلی ممنون بابت این نمایش عالیشون .

مروری بر نمایش «آشپزخانه و متعلقات»
من نوازش می شوم، پس هستم.

با درود به کلیه عوامل نمایش و تشکر از تلاش هنرمندانه آنها برای خلق این اثر. نشستن در برابر هنرمندانی که در سال گذشته دو نمایش بیاد ماندنی به نام «من و گربه پری» و «خالی» از آنها دیده بودم کار بسیار سختی بود زیرا می بایست آن نقش ها و بازی ها را فراموش می کردم ولی البته همه آنها با بازی و نقش متفاوت خاطره ارزشمند جدیدی خلق کردند. موسیقی زنده و دکور ساخته شده و عوامل و بازیگران با تجربه از برکات داشتن تهیه کننده حرفه ای برای این اثر بود.

اَنیس ژاوی Agnès Jaoui فیلمنامه نویس، بازیگر، خواننده، و کارگردان فرانسوی که جوایز زیادی را از جشنواره های متعدد سینمایی از آن خود کرده، درخانواده ای که پدر و مادر هر دو نویسنده بودند و تبار یهودی از کشور تونس داشتند بدنیا آمد و از همان نوجوانی به هنر تئاتر و سینما و فعالیت در این حرفه علاقه نشان داد، تحصیل کرد و پله های ترقی را با دانش و تجربه کافی پیمود. او در فیلم کمدی درام سینمایی «آشپزخانه و متعلقات» که در سال 1993 در کشور فرانسه ... دیدن ادامه ›› ساخته و اکران شد نقش شارلوت را هم بازی میکرد. ژاک و مارتین یک خانواده بورژوای پاریسی دوستان خود را پس از سالها برای شام دعوت می کنند و ماجراهایی بین آنها اتفاق می افتد و در این بین تماشاگر با مجموعه ای از آمیزشهای اجتماعی مثبت و منفی بین افراد آگاه می شود.

شاید بهترین پنجره برای دیدن و فهم کنش و واکنش های کارکترهای این نمایش زاویه دید روانکاوانه از نوع «تحلیل رفتار متقابل» به عنوان روشی برای تفسیر رفتار آنها باشد که ما در ایران با ترجمه های اسماعیل فصیح و مهدی قرچه داغی از کتابهای دکتر اریک برن ( تحلیل رفتار متقابل، بازیها...) در دهه های 60 و 70 شمسی با آن آشنا شدیم. تقریباً تمامی کارکترهای نمایش به نوعی نیاز مبرم به «نوازش» شدن یا تحویل گرفته شدن دارند. این نوازش صرفاً لمسی نیست. وقتی مارتین که دارای دو فرزند است و از طرف همسر خود نوازش یا تقدیر نمی شود از مادر بودن خود نیز گلایه می کند. این مهمانی شاید برای وی راهی باز کند تا در بین دوستان قدیمی تحویل گرفته شود تا او بتواند رشد کند و دلیلی برای زنده ماندن داشته باشه و در نهایت بتواند جایگاه ارزشمند خود را در زندگی مشترک و بین دوستان قدیمی بیابد. اصرار برای خوردن کیک بستی و دریافت بازخورد از مهمانها نسبت به مزه غذاها و دسری که او درست کرده نشان از نیاز مبرم به نوازش شدن دارد که متأسفانه آن را دریافت نکرد. این نیاز البته در همه آن افراد قابل مشاهده بود خصوصاً ژُرژ که نویسنده ای بود در جستجوی فهمیده شدن و تحویل گرفته شدن از طرف مهمانها ولی او هم بدلیل فقدان این نوازش تصمیم به ترک منزل ژاک و مارتین گرفت. نیاز به نوازش در کارکتر ژاک هم کاملاً نمایان بود و به همین دلیل دوست داشت دوست هنرمند و سلبریتی که مجری تلویزیون بود او را تحویل بگیرد. حتی حاضر شد مبلغی که او در قمار باخته بود را به او بازگرداند تا بلکه کمی احساس ارزشمند بودن کند.

از دیگر روشهایی که می توانم نمایش «آشپزخانه و متعلقات» را بهتر فهم کنم نگاه از سه حالت خودآگاه انسانها یعنی «والد»، «بالغ»، و «کودک» است. در واقع شارلوت، ژُرژ، مارتین، ژاک و همه شخصیت ها در موقعیت‌های گوناگون مهمانی رفتارهای مختلفی از خود بروز دادند، و تحلیل ساختار شخصیت آنها به معنی بررسی ساختار حالات شخصیت و رفتار آنهاست که به صورت رفتاری و احساسی بروز کرد. برای مثال شخصیت مارتین دارای والد قوی بود و این را از احساس حمایتگرانه وی نسبت به برادرش که شخصیتی کودکانه داشت و احساساتی همانند عجول، غیر منطقی، مهرطلب، و یا قربانی داشت بروز می داد. شخصیت تمامی کارکترهای این نمایش قابلیت تحلیل دقیق روانکاوانه بر اساس نظریه اریک برن دارد.

از مترجم محترم خانم یونس زاده و نشر نی بابت چاپ این اثر مهم و همچنین خانم سلطانی بابت کارگردانی این اثر برجسته ولی مهجور و معرفی انیس ژاوی به تماشاگر ایرانی تشکر و قدردانی ویژه دارم. اگر تحلیل درستی کرده باشم این نمایش به چند جلسه نقد وبررسی با حضور هنرمندان و اساتید روانشناسی و روانکاوی دارد.

سپاس از همه شما

امشب به دیدن این تاتر زیبا رفتم واقعا عالی و بی نقص هم باهاش خندیدیم و هم باهاش کلی فکر کردیم و چقدر پر مفهوم بود دستتون درد نکنه کلی خسته نباشید

من وقتی پای آقای فرزاد حسنی وسط باشه به هیچ عنوان اون نمایش رو از دست نمیدم .نقطه قوت این نمایش هم به نظر من ایشون بودن و صد البته خانم آقانوری که همیشه دوست داشتنی و عالی هستن .کاراکتر هیتلر رو هم دوست داشتم ولی همونطور که یکی از دوستان هم اشاره کردن با توجه به نوع جایگاه تماشاگران که در این سالن سه سویه است تماشاگران دو جایگاه کناری عملا نادیده گرفته شدن و همه اجرا صفر تا صد رو به تماشاگران جایگاه وسط بود و این ضعف کار رو اصلا دوست نداشتم .

واقعا عالى بود
هم موضوع نمایش و هم کارگردانى و اجرا
ممنون آقاى سلیمانى عزیز

سلام و درود
دکور و فضاسازی و طراحی نور عالی و خلاقانه بود .همینطور بازی بازیگران
واقعا عالی بود
تنها انتقاد من بی معنی بودن داستان و کند بودن و نداشتن ریتم بالا بود که سکوت زیادی رو داخل سالن همراه داشت و اگر میزانسن ها فقط در یک طرف سنگینی نمیکرد بهتر بود
و چقدر خوب میشد در اخر در روانس احترام به تماشاگر گذاشته میشد و بازیگران و عوامل وایمستادن
و تاریکی صحنه اول خیلی زیاد بود تایمش.در کل موفق به امید کارهای بهتر🩷

تماشای این نمایش، حس خوبی را به تماشاگرانش هدیه می دهد. طراحی صحنه در اوج سادگی، بسیار درست، دقیق و تاثیر گذار بود. از نمایشنامه ی شیوا، زیبا و پربار هم نمیشود به سادگی عبور کرد. توجه به جزییات در شخصیت پردازی و اجتناب از پیش داوری در خلق کارکترها از ویژگیهای ممتاز این نمایشنامه بود. با توجه به گسترده بودن شخصیت ها به عمق رسیدن در دیالوگ نویسی مقداری سخت بود اما نویسنده از پسش بر آمده بود. کارگردانی هنرش را در جایی به رخم کشید که از ملودرام اضافی دوری جست و این دقت در این نکته که غم اضافه ای به داستان غمناک نمایش اضافه نکند هنرمندی و ظرافت ایشان را در مقام هدایت برجسته می کرد. از بازی یک دست و هنرمندانه و جانانه بازیگران هم نمیشود چشم پوشی کرد. از بازیگر اصلی گرفته تا بازیگرهای گذرا به زیبایی هنرشان را روی صحنه بردند که شب خوبی را برای من خلق کردند.
و اما یک نقد مهم و اساسی هم وارد بود که حس بدی را برایم خلق کرد. سعی کردم که این حس را در نوشتن نقدم در مورد تئاتر لحاظ نکنم. سیستم تهویه تماشاخانه بسیار ضعیف بود و صندلی ها چنان نزدیک به هم و بدون کیفیت لازم بودند که تماشا را برای من بسیار سخت کرد. در دراز مدت این حس می تواند در نظر مخاطب ها در مورد تئاتر هم اثر منفی بگذراد. حیف است که این تماشاخانه که از لحاظ اتمسفر و فضای بیرونی و به خصوص کافه و حوض آب بی نظریش بسیار دلنشنین است، سالن نمایش این چنین ضغیف باشد.
در آخر از تمام تیم سازنده این نمایش غایت قدرانی را دارم که شب خوبی را برای من خلق کردند و امیدوارم سراسر زندگی همه شما عزیزان لبریز از آرامش باشد.

موضوعی بسیار جالب و دغدغه ای جهانی را مطرح می کرد. اینکه اصرار انسانها برای رسیدن به اطمینان و قطعیت، در عمل، تلاشی مذبوحانه است و قدرتِ شک بالاتر از این تلاشهای بشریست و در نتیجه پیروز می شود و با خودش تشویش و عذاب وجدان می آفریند.
بازی ها بسیار تاثیر گذار و باور پذیر بودند. طراحی صحنه هوشمندانه بود. تنها چیزی که کمی مرا آزار می داد، نرسیدن صدای باریگران به ردیفهای انتهای سالن در لحظاتی از نمایش بود. نمیدانم علتش چه بود. یا به طراحی سالن مربوط می شد، یا تداخل صدای بازیگران با سیستم تهویه یا پایین بودن صدای بازیگر در لحظاتی عز اجرا و یا شاید هم مسئله ای در شنوایی من در آن مقاطع بخصوص وجود داشته و دیگران چنین تجربه ای نداشتند.
در هر صورت از این نمایش بسیار لذت بردم و بسیار آموختم.

خیلی تیاتر معمولی هست واقعا. بازی ها معمولی و بیشتر تکیه رو‌ موسیقی و رقص هست. در کل خوش میگذره