عالی‌بودین
دمتون گرم

درود
دیشب این نمایش رو دیدم و صادقانه بگم دوستش نداشتم.نمایش پر از دیالوگ بود اماااا به شدت کند،خسته کننده و حتی در بعضی دقایق بی هدف و بی مفهوم.سرد و بی انرژی بودن بازیگران با توناژ صدای یکنواخت که باعث شد حتی خوابم بگیره.صحنه تاریک و سرد و در آخر قصه ای که برای‌من گیرا نبود اصلا.
با احترام کار رو دوست‌نداشتم و زمانی که از سالن خارج شدم کسل و بی انرژی شده بودم دقیقا مثل خود صحنه ننایش و بازیگراش. من بونکر ۱ رو‌دیده بودم و به نظرم باز اون کار قابل قبول تر بود.
موفق باشید و پر انرژی دوستان هنرمند

سلام و درود
یه جوری امتیاز بعضی نمایش ها بالا میره که آدم شاخ در میاره
خسته نباشید دوستان عزیز
فقط‌کاش یه کم بیشتر تمرین‌میکردید که اینقدر توپوق و اشکال نباشه تو کار که دیگه تو ذوق بزنه. اونم نه یک بار چنین بار!!!!
بعضی کامنتارو که میبینم مطمئن میشم یا از دوستای بازیگران یا کارو ندیدناصلل.چه طوری آخه یه کار تو این سطح یه همچین نمره ای باید داشته باشه.این دیگه ربطی به سلیقه نداره واقعا،اجرا ضعیف بود،نور سالن افتضاح،صدا بد…اصن نمیشه این نمره رو داد مگر اینکه همت عالی دوستان با معرفت برای دیده شدن کار باشه و بس…
امیدوارم در آینده کارای بهتری ارائه بدید..این کار اصلا درخور نبود و خیلی ضعیف اجرا شد.
موفق باشید

درود،درود،درود..
چند شب پیش تو همین سالن نمایشی دیدم که از شدت ضعف و بی موضوعی و بازی های ضعیفش میخواستم سرم و بکوبم تو دیوار و مونده بودم کسایی که امتیاز میدن چه جوریه که؟!!!
اما امشب کلا داستان فرق داشت.دست مریزاد،دمتون گرم.چقدر خوبین شما و امیدوارم بهترم بشید که صد البته جای بهتر شدن هم داره.اما در کل نمایش ، همراه بودم و تمرکزم لحظه ای‌نرفت و درگیر کار شدم و در نهایت لذت بردم به به به همتون ، به حسی‌که تونستید منتقل کنید به ویژه در داستان دوم.ای کاش از آلات موسیقی بیشتری استفاده بشه و کیفیت موزیکتون هم بهتر باشه.دم نویسنده کار گرم و چه قدر خوش ذوق نام حرمان انتخاب شده بود.این چند قطره اشکی هم که ریخته شد،قداست داشت و صد البته صحه ای بود بر اصالت حرمان…
راستی آقای محمد کرمی دم شما گرم،آفرین بر ذوق و حست✌️

دیشب کار رو دیدم و لذت بردم،خلاقیت و تفکر جذابی در متن بود و خط فکری نویسنده و کارگردان محترم کاملا برای‌من جذاب و عمیق بود.واقعا بسیاری از مشکلات و بحران های ما،ارثیه نسل های قبلی ماست که به صورت ترومایی گریبان مارو گرفته.
دم همتون گرم و خسته نباشید

با سلام و احترام خدمت عوامل نمایش سلاخ،افتخار این رو داشتم که در آخرین شب اجرای این‌نمایش به تماشای این کار بنشینم و واقعا لذت بردم.مشخص بود که تفکر و اندیشه ای درست پشت کار هست که قطعا با درایت کارگردان و البته درخشش بازیگران به ویژه خانم مریم گلدوز به خوبی به اجرا در آمده بود. اما قطعا نمیتوان از حضور و تفکر دکتر بابایی زاد به سادگی عبور کرد.چقدر خو‌ش اقبال بودم که پس از پایان اجرا تحلیل شخص ایشان را دیدم و عجیب تاثیر گذار و عمیق بود برایم.
ممنونم بابت تمام‌تلاش های گروه محترم‌تئاتر دلفی

ساده،روان،شیرین و پرتللش
خسته نباشید دمتون گرم✌️

با سلام و خسته نباشید
اگه دوباره به بعضی از دوستان بر نمیخوره نظرم رو بگم
به نظرم با اینکه موضوع میتونست جالب باشه و جای کار و حرف زیاد داشت اما متاسفانه خیلی اجرا رو‌دوست نداشنم.به نظرم‌مونولوگ گوویی کار هر کسی نیست،کار بورش با بازی صابر ابر رو دیده بودم و خوب… جای بحث نمیمونه!
ضمن اینکه بازیگر محترم این نمایش کل حرکتشون ۱ متر مربع هم نبود،نه طراحی لباسی،نه طراحی صحنه ای.میتونست خیلی بهتر باشه حتی تو بعضی از موقعیت ها کاملا این نقیصه حس میشد.
امید‌که کارهای بهتری ببینیم
موفق باشید