با درود و عرض ادب
اجرای امشب با وجود تاخیر یک ربعی که داشت ، نمایشی عجیب و خلاقانه چه از نظر شیوه روایت داستان ،بازی های قوی وهمینطور پایان بندیش با همه نمایش هایی که تابحال دیده بودم بسیار متفاوت بود .بنظرم بخش میز تعادل به ریتم کل اجرا نمیخوره و اگه حذف بشه خللی در روند روایت داستان به وجود نمیاد .اگه دنبال یه تجربه نو و متفاوت در تماشای نمایش هستین ، پیشنهاد میکنم که این اجرا رو از دست ندین.
به همه بازیگران خوب این نمایش خسته نباشید میگم.

درود به همگی ، من دیشب افتخار دیدن این نمایش رو داشتم .بی پایانی نمایشی است که میشه اون رو به دو قسمت کمدی و تراژدی تقسیم بندی کرد. در ابتدا نمایش با تم طنزش مخاطب رو همراه میکنه و بهش اجازه میده تا شخصیت ها رو بهتر بشناسه ولی ناگهان در نیمه دومش مخاطب رو غافلگیر میکنه و با اطلاعات زیادی که درمورد شخصیت ها میده تلاش میکنه تا روی دیگری از شخصیت اونها رو برای تماشگر به تصویر بکشه ، این دگرگونی ناگهانی در روایت داستان نمایش باعث میشه که تماشاگر کمی از متن داستان جا بمونه. با وجود نکاتی که ذکر کردم ، بنظرم نقطه قوت این کار بازی های درخشان و خوب بازیگرانش ونقش شون در شوکه کردن مخاطبان بود. به گروه خوب نمایش بی پایانی تبریک میگم و براشون آرزوی موفقیت می کنم

با درود ، امشب نمیدونم چرا دیدن این نمایش من رو باز به یاد "خانه روشنی" انداخت. شاید به خاطر حضور بازیگران مشابه و داستان تا حدودی یکسان .شالهنگ یه بار دیگه به ما یادآوری میکنه که خیلی از آدم ها اونقدری که به شاد و سرخوش بودن تظاهر میکنن و جلوی بقیه قربون صدقه هم میرن ولی در واقع هرکدامشون درپس نقاب زیبای روی چهره شون در بزنگاه های مختلف چهره واقعی شون رو نشون میدن.نمایش جدا از اینکه برای لحظاتی به خوبی تماشاچی رو با غم و شادی شخصیت ها همراه میکنه، این سوال رو هم‌ برای من تماشاگر ایجاد میکنه که چطور یه زن تحصیلکرده با وجود دعوای شدیدش با شوهرش و خبر دار شدن از خیانتش بازم با خوشحالی براش سیب قاچ میکنه و میگه جدایی برای ما مفهومی نداره!؟ با وجود این نکات ، من دربین اعضای گروه بازیگران که انصافا نفش هاشون رو خوب بازی کردن، بازی خانم ها مهناز نوروزی ،آیلار نوشهری و آقای عقیل بهرامی رو بیش از بقیه دوست داشتم ، مثل همیشه خیلی خوب بودن

با درود فراوان ، من قبل از دیدن اجرای دیشب با خوندن نظرات تماشاگران و همینطور دیدن اسامی مثل آقای دکتر کاکاوند ، آقای عمار تفتی و خانم فیروزی می دونستم که اجرای خیلی خوبی رو خواهم دید که خوشبختانه همینطور هم بود. واقعا خوشحالم که تونستم بعد از مدت ها یه اجرای خوب روببینم. به نظرم نقطه قوت اجرای این کار بازی های خیلی خوب و باور پذیر آقای تفتی و خانم فیروزی بود. تنها نکته ای که برخی از دوستان هم بهش اشاره کرده بودن نامفهموم بودن برخی از دیالوگ های بازیگران و آواز های گروهی بود. امیدوارم که این مشکل رفع بشه تا تماشگران از دیدن این اجرا لذت بیشتری ببرن. صدای خوب خوانندگان دیشب هم به دلم نشست. ناگفته نماند که صندلی های تالار حافظ هم برای دیدن یه اجرای دوساعته خیلی راحت نیست .به همه اعضای گروه خوب "مجنون آن لیلی" خسته نباشید میگم. ممنون که یک شب خوب و متفاوت رو برام ساختین.

بااینکه خانه روشنی داستان پیچیده و عجیبی نداره با اینحال به نظرم بزرگترین نقطه قوتش بازی های خوب ،باور پذیر و با احساس بازیگرانشه به طوری که تماشاگران خیلی خوب می تونن با تمام شخصیت هایی که روی صحنه می بینن ارتباط برقرار بکنن.

قبل از اظهار نظرم در مورد نمایش تون خواستم از مسولین عمارت ارغوان و همینطور گروه تون گله کنم که چرا نمایش رو با تاخیر نیم ساعته شروع کردین؟ کاش کمی هم برای وقت مخاطب ارزش قائل باشین.ممنون.
من امشب کارتون رو دیدم و بنظرم گروه تون زندگی یه خانواده آشفته و ثروتمند رو خیلی خوب به تصویر کشید،خانواده ای که همه اعضاش برای خودشون رازهایی داشتن و شاید تنها پول اون ها رو کنار هم جمع کرده بود. در مورد بازی ها کار همه اعضای گروه خوب و طبیعی بود .من بازی خانم مرضیه صدرایی رو بیش از همه دوست داشتم، بنظرم نقش شون رو خیلی خوب و باور پذیر ارائه کردن. کار خانم ها آیلار نوشهری، مهسا ایرانیان، مهناز و شهناز نوروزی و آقای عقیل بهرامی خوب بود. برای همه اعضای گروه خوبتون آرزوی موفقیت میکنم.