در کل برای خندیدن به تئاتر نمیروم اما خوشبختانه از مرزهای طنز بی محتوا عبور نکرد.
کار کمی زرق و برق تجاری پیدا کرده بود که شاید میخواست بیشتر تماشاگرها را هم خوشحال از سالن بیرون ببرد.
موضوع توجه به تاریخ و لزوم مطالعه تاریخ توسط مردم نکته مهمی بود که میشد بیشتر روی آن تمرکز کنند.
4 ستاره از 5 ستاره

نمایشنامه نه ایرانی بود نه فرنگی... در کل کار خوبی بود!
بعضی جاها تا مرز خسته کنندگی جلو میرفت ولی خوشبختانه تغییر به موقع از راه می رسید.
بازی آقای صدیقی مهر به خوبی نمایش دهنده احساسات انسانی بود که به کار خیلی کمک می کرد...
در پایان تشکر ویژه از صندلی های گرم و نرم سالن استاد ناظر زاده !

کار خوبی بود و فقط از ایده کلی مده آ استفاده شده بود که به اثر کمک کرده بود.
گاهی فاصله عشق و جنون به باریکی قطر مویی است!

از نمایش لذت بردیم. با این حال که ردیف اول بودم ولی به نظرم بازیگرها کمی از تماشاگران دور بودند.
شاید می شد بیشتر نزدیک تماشاگرها باشند و بازی آقای همت هم بسیار دلنشین بود.

درود! یک اجرای بی آلایش و روان...
وقتی افراد در جای درستی قرار بگبرند و پافشاری بر خودنمایی یا اغوای تماشاگر نداشته باشند نتیجه کار هنری همینقدر رضایت بخش خواهد بود...
سپاس

بدون بزرگنمایی باید گفت ترکیب متن، بازی ها، نور و موسیقی این اجرا به لایه های درونی تماشاگر نفوذ می کند.
واقعا این گونه اجرا ها هستند که ارزش دارند تا مرکز شهر بیایم با این همه شلوغی و به تماشاگر و وقت او احترام می گذارند. چیزی به وجود او اضافه می کنند.
5 ستاره درخشان برای ستارگان جوان این اجرا!

همچون نوبت های گذشته از فعالیت زلال و بی پیرایه جناب شهرستانی و همکاران جوانشان لذت بردم.
کاری بدون ویژگی های هنرفروشی رایج در اجراهای پر سروصدای کنونی...
از خانم رضایی بازی بهتری دیده بودیم ولی این اجرا هم با وجود تعدد شخصیت ها درخشان بود... بازی آقای ارجمند در پرده پایانی شایان توجه بود...
یک‌پیشنهاد: بروشور هر اجرا می تواند سندی ماندگار باشد.
همانطور که کتاب های الکترونیکی جای کتاب های کاغذی را نگرفته اند، بروشور الکترونیکی هم جای بروشور کاغذی را نمی‌تواند بگیرد. چاپ بروشور کاغذی ،جدا از اینکه هزینه زیادی هم‌ندارد، می تواند سندی انضمامی از تئاتر کنونی باشد.
سپاس