در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال ناهید | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 22:57:22
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
هرگز طراحی نور به تنهایی نمی تونه خودشو به عنوان یک نمایش کامل و پخته گسترش بده. اشتباهی که کارگردان این نمایش چه در کار قبلی شون (مکبث) و چه در این کار مرتکب شدند. کار شدیدا ضعیف هست تا جایی که به نظرم باید مسئولین سالن ایرانشهر رو بابت دادن نوبت اجرا به چنین کاری با چنین کیفیتی مواخذه کرد.

داستان با یک ایده بسیار ضعیف شروع میشه و بدتر اینکه این ایده هیچ تکاملی هم پیدا نمی کنه. به نظرم یه تئاتر شاید بتونه بدون یک خط داستانی جذاب هم گاهی خودش رو سرپا نگه داره ولی بدون تکامل و گسترش اون خط داستانی قطعا تبدیل به یک نمایش بد میشه. بخش عمده ای از داستان نه در صحنه نمایش بلکه بر پرده نمایش به تصویر کشیده میشه که از قضا فاجعه از همینجا شروع میشه! استفاده از تصاویر ضبط شده شدیدا ضعیف و بی دلیل بود. جدا از کیفیت بسیار پایین تصاویر، سوال اصلی اینه که چرا باید از تصاویر ضبط شده استفاده کنیم؟ جوابش اینکه اون تصاویر چیزی به تاثیر صحنه اضافه کنند و یا لحظه ای را که نمی شود به هر دلیلی روی صحنه نشان داد را به تصویر بکشند. حالا تصاویر طولانی، بی کیفیت و ضعیف این نمایش به چه دردی می خورد؟ ظاهرا فقط قرار بود جای خالی بازیگران رو پوشش بده، بازیگرانی که یا شاید تمرین کوتاهی داشتند و یا شاید اصلا این نمایش برایشون اهمیتی نداشته، که با توجه به شکل بازی شان میشود حدس زد که گزینه دوم صحیح تر باشد.
اما همه این مشکلات در برابر بازی ضعیف بازیگران هیچی نیست! سالن ایرانشهر با میکروفون؟؟ و باز هم صداتون شنیده نشه؟؟ اصلا جدا از هدایت کارگردان و یا درک و دریافت از نقش، باید از بازیگران پرسید که آیا در زندگی شخصی خودتون تا حالا جمله عاشقانه نگفتید؟ پس چرا اینجوری دیالوگ می گید؟ چرا هیچ رابطه ... دیدن ادامه ›› ای بین تون نیست؟ به نظرم بدتر از بد بازی کردن، بازی نکردنه! اینکه روی صحنه اصلا در جایگاه یک بازیگر نباشی (حتی بازیگر بد) بلکه یک جسم با یک دهان باشی که یه سری کلمه ازش خارج بشه.
اینکه چرا به جایی رسیده ایم که باید در سالن ایرانشهر شاهد چنین اثری باشیم بزرگترین سوالیه که بعد از دیدن این نمایش تو ذهنت نقش می بنده. اینکه چه آثار درخشانی نتونستند فرصت حضور در یک سالن دولتی رو پیدا کنند و مجبور شدند پشت هزینه های سالن های خصوصی از ادامه راه منصرف بشن. اینکه برای مسئولین سالن های دولتی فقط این مهمه که یک نمایش بی خطر با دو تا بازیگر چهره روی صحنه بره؟ آخرش چی؟
ناهید (ro81340611)
درباره کنسرت-نمایش لکانطه i
در تمام این سالهای تیوال ندیدم هیچ نمایشی تا این اندازه از اکانت های فیک استفاده کنه. خب چرا اصلا تئاتر کار میکنید که ناچار بشید به چنین سطحی نزول کنید؟ مگه مجبورید؟
برای منم بالا رفتن ناگهانی امتیاز نمایش عجیب بود
۲۸ تیر ۱۴۰۱
Tafas
تمامی اکانت ها زیر ۳ روز هستند که ایجاد شدن، البته از فرزاد حسنی بیش از این هم انتظار نیست.
چه ربطی به فرزاد حسنی داره ؟ شما تئاتری هستین واقعا ؟ اصلا کار رو دیدین ؟
چون یک تئاتری فکر نکنم با این ادبیات بیاد اینجا و اینجوری نظر بنویسه !!
۲۹ تیر ۱۴۰۱
لیلا افتخاری
چه ربطی به فرزاد حسنی داره ؟ شما تئاتری هستین واقعا ؟ اصلا کار رو دیدین ؟ چون یک تئاتری فکر نکنم با این ادبیات بیاد اینجا و اینجوری نظر بنویسه !!
نه دوست عزیز فقط شما تیاتری هستید و فقط شما دارید فرهنگ و هنر این مرز و بوم رو یک تنه بالا میرید. بنده نه تنها تا حالا تیاتر ندیدیم، بلکه بلدیم هم نیستیم حرف بزنیم. مرسی از اطلاعات مفیدی که در اختیار من گذاشتید.
۰۵ مرداد ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
متاسفم برای تئاترشهر. هر کارگردانی با هر سابقه درخشانی که داره دلیل نمیشه با رانت به اجرا در مهم ترین سالن کشور برسه. یک نمایش تا چه مقدار میتونه ضعیف باشه که مسئولان تئاترشهر از اجراش در سالن اصلی جلوگیری کنند؟ اصلاً شرط اجرا در چنین سالنی چیه؟ اسم و رسم کارگردان؟ بازیگر ستاره؟ یا چی؟ فرق تئاتر شهر با سالن های خصوصی که هرکی پول بیشتر بده اجرا میره چیه؟ نتیجه این رانت ها میشه اعتماد به نفس کاذب کارگردان که در برابر خیل عظیم انتقادها میگه همتون نفهمید و چیزی از رئالیزم سرتون نمیشه! واقعا تاسف آوره.
ظاهرا پست من در خصوص نمایش مخاطب حذف شده.
واقعا این میزان از انتقاد پذیری هنرمندان شبه روشن فکرمان ستودنیه.
هر دم از این باغ بری می رسد.
سرکار خانم پست شما حذف نشده
در قسمت همهٔ نوشته‌ها موجوده
در ضمن اون طور که همیاری گفتن اگر پستی از نظرها پنهان بشه کار گروه‌های نمایشی نیست، تیوال خودش این کار رو می‌کنه. البته من این‌کار رو تأیید نمی‌کنم، فقط اطلاع‌رسانی که همیاری کردند رو بازنشر می‌کنم.
۱۸ خرداد ۱۴۰۱
امیرمسعود فدائی
سرکار خانم پست شما حذف نشده در قسمت همهٔ نوشته‌ها موجوده در ضمن اون طور که همیاری گفتن اگر پستی از نظرها پنهان بشه کار گروه‌های نمایشی نیست، تیوال خودش این کار رو می‌کنه. البته من این‌کار رو ...
نه جناب فدایی. پست جدیدی گذاشتم که حذف شده
۱۸ خرداد ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ای کاش یه نمایش افتضاح یا اعصاب خرد کن می بود، یه چیزی شبیه "نمیشه راجع بهش حرف بزنیم" که حداقل کارگردان می تونست خودش رو پشت یه ژست روشنفکرانه قایم کنه! متاسفانه نمایش مخاطب یه نمایش خیلی خیلی متوسطه که نه خوبه و نه افتضاح. خیلی ساده ست. دقیقاً مثل یه تئاتر دبیرستانی. اجرایی هول هولکی احتمالاً با تمرین خیلی کم و فقط جهت کسب درآمد.
حتماً توصیه میکنم نمایشنامه "مولف" رو بخونید تا ببینید با چه اجرای ساده و متوسطی طرفید.
ساختن نمایش بدی نبود البته ولع من در تماشای نمایش بعد از دو سال و اندی در این لذت بی‌تاثیر نبود .
شاید اگر دو سال پیش این نمایش رو می‌دیدم خیلی نمره بالایی بهش نمی‌دادم .
به نظرم رفتن به سمت فانتزی کار سختیه و فقط در شکل خلاصه نمی‌شه بلکه باید اندیشه اثر هم رنگ‌وبوی فانتزی داشته باشه .
این‌که کار شبیه نمایش خانواده مساوات بود چندان مهم نیست چراکه خود نمایش خانواده‌ هم از یک نمایش دیگه‌ای وام‌گرفته بود.
نکته مثبت نمایش طراحی صحنه بود و اشکال محوی که بعد از گذشت نیمی از نمایش کم‌کم به چشم میومدند.
اما نکات منفی نمایش اول از همه بازی‌ها بود. چراکه فقط پدر و یکی از عروسک‌ها در نقش فرورفته بودند و سه‌تای دیگه فقط داشتند وظیفه‌شون رو به‌عنوان یک بازیگر اجرا می‌کردند.
نکته منفی دیگر هم ضعف نمایشنامه بود، رویدادها نسبت‌به ایده اصلی نمایش تناسب نداشتند و کم بودند و خیلی جاها خودشون رو تکرار می‌کردن .

در کل تماشای نمایش بعد از چند سال نحس کرونا تجربه‌ای بس دل‌نشین بود . واقعاً که هیچ‌چیز جای جادوی تئاتر رو نمی‌گیره .
خوشحالم که بعد از ورود کرونا تئاتر تماشا کردید
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
پیشنهاد میدم یه اتحادی بین اعضای حقیقی تیوال برای ریشه کن شدن اکانت های فیک شکل بگیره. نمیدونم چه اتحادی... ولی حتمن باید کاری کرد...
من دیشب خواب دیدم دانشجوام و داریم تظاهرات می‌کنیم با همکلاسیا بر علیه حجاب اجباری!!!
الان این کامنت شما رو دیدم کلی خندیدم و به خودم گفتم خوابت تعبیر شد!
من پیشنهاد می‌دم وسط میدون تیوال تحصن کنیم عبور و مرور و کامنت‌گذاری مختل شه :دی
۰۴ اسفند ۱۳۹۹
پیشنهاد آرشیو کردنتون خوبه
به نظرم اگه امکان فیلتر کردن نظرها بر حسب "تعداد نظرات کاربر" و "مدت زمان حضور کاربر" ایجاد بشه خیلی خوبه
مثلا بگیم که فقط نظرات کاربرانی رو به من نشون بده که بیش از n نظر داشته باشند و مدت زمان عضویتشون نیز بیش از n روز باشد
۰۴ اسفند ۱۳۹۹
خیلی سایت های فروشگاهی نظر دادن رو فقط برای افرادی که اون محصول رو خریداری کرده ن امکان‌پذیر می‌کنن. یا حداقل بالای کامنت مینویسن که این کاربر خریداری کرده یا نه. تیوال همین رو اکی کنه کافیه
۲۹ تیر ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمیدونم از بازگشایی مجدد تئاتر خوشحال باشم؟ یا از تماشای یک نمایش به غایت سخیف غصه بخورم؟؟
آدم میمونه چی کار کنه!
ناراحتم بعد ازمدتها یه کارددیدم و اینطوری در اومد تاسال دیگه ببینیم چطورمیشه
۱۴ بهمن ۱۳۹۹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید

راضی نبودم . کل کار ایده دوربین بازی و طراحی صحنه (البته صحنۀ تکراری پیپ) بود که نهایتا میتونست 15 دقیقه حالتو خوب کنه. حدودا یک ساعت 45 دقیقه بعدش اضافی و خسته کننده بود.
متاسفانه آقای مساوات هرقدر جلوتر میان، تئاترشون سطحی تر و البته پرزرق و برق تر میشه
این کار پرافتخارترین نمایش فجر نبود
این کار در بخش مسابقه ایران 2 حضور داشت. شاید اگر در بخش ایران 1 بود این جوایز رو نمی گرفت
و البته اگر در بخش مسابقه اصلی (بخش بین الملل) حضور داشت که خیلی بعید بود بتونه جایزه ای بگیره

خوهشا اطلاع رسانی درست بکنید
ناهید جان نظرت درمورد خود نمایش چی هست..
۲۱ آبان ۱۳۹۸
مرسی نیلوفر جان :)
۲۱ آبان ۱۳۹۸
سلام بر شما
تا حدودی مشخصه از اخبار و اطلاعات تئاتر باخبرید، اما لازمه عرض کنم «۱» و «۲» بودن مسابقه تئاتر ایران به معنای مهم و اهم بودنش نیست و در این ۳۷دوره جشنواره هم کسی از بخش «بین‌الملل» به عنوان «مسابقه اصلی» یاد نکرده.
نگاهی به آثار جشنواره سال گذشته اگه بیندازید متوجه میشین آثار دقیقا بین دو گروه تقسیم شده و اتفاقاً رقبای قدری در بخش «ایران دو» حضور داشتند.
با تمام این‌ها از هر زاویه‌ای نگاه کنید و در هر بخشی که به افتخارات این نمایش بنگرید، متوجه می‌شید که ۱۰کاندیداتوری که حاصلش ۴تندیس و ۴تقدیر بوده، این نمایش پرافتخارترین نمایش تاریخ ۳۷ساله جشنواره فجره.

سپاس از شما
با احترام| تهیه‌کننده نمایش
۰۱ آذر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
شاید یه گروهی بخواد بلیتش رو یه میلیون بفروشه
ولی سوال اینجاست:
تماشاخانه ایرانشهر که (به گمانم) زیر نظر شهرداری تهران است و یا تئاتر شهر، مولوی و ... که اصطلاحاً دولتی هستند، هیچ خط قرمزی برای سقف قیمت بلیت و کنترل تورم در تئاتر ندارند؟؟ مگه میشه؟؟؟


پ ن: همانطور که در متن فوق قابل مشاهده است، من هیچ اسمی از هیچ نمایشی نبردم. پس لطفاً منو حذف نکنید. منو سانسور نکنید. منو از این بازی بیرون نکنید!
مملکت به این بزرگی صاحب نداره
که قرار باشه نظارتی داشته باشه یا رسیدگی کنه
چه برسه به تاتر
که خیلی وقت هستش بچه یتیمه
۱۵ مهر ۱۳۹۸
آقای کارآمد به نظر من ازدیاد مشتری هم نمیتونه دلیل مناسبی برای بی قید و بندی تماشاخانه باشه.
روی سخن من با گروه تئاتری نیست، روی سخن من با تماشاخانه های دولتیه
۱۵ مهر ۱۳۹۸
حق با شناست
اما هنوز معتقدم از ماست که برماست
۱۵ مهر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ناهید (ro81340611)
درباره نمایش رگ i
به نظرم اینکه یک کارگردان بخواد نمایشی سفارشی رو کار کنه ایرادی نداره. مشکل اینجاست که این نمایش ها در سطح پایین و ضعیفی اجرا بشن. چند کار اخیر جناب آقاخانی (مخصوصا کارهای ارزشی ایشون!) در حدی ضعیف بودند که حتی برای فهم این ضعف نیازی به نقدهای تخصصی (مثلا نقد نیلوفر ثانی عزیز) هم نیست. نمیدونم چطور یک کارگردان متوجه این مقدار از ضعف تو نمایشنامه، اجرا، هدایت بازیگر و ... نمیشه؟ شاید این عزیزان به تماشای بقیه نمایش ها نمی شینند، شاید فیلم تئاترهای روز دنیا رو نمی بینند، شاید فقط تئاتر رو تئوری بلدند و شاید اصلن براشون مهم نیست سفارشی رو که قبول کردند، خوب اجرا کنند! ولی چیزی که مهمه اینه که این نمایش داره توی یک سالن دولتی اجرا میره. همه نمایش های اخیر ایشون در حوزه انقلاب و دفاع مقدس هم توی سالن دولتی اجرا رفتن. از کسی که مدرس تئاتر هستند، ده ها کتاب در این حوزه دارند و در کلاس های دانشگاهی شون شدیدا چهره ای متفاوت نسبت به آثار ارزشی شون ارائه می دهند! واقعن بیشتر انتظار میره. متأسفانه این نمایش و چند نمایش قبلی ایشون بسیار ابتدایی و پیش پا افتاده بودند.
باسلام و احترام
ممنون که حستون رو با ما به اشتراک گذاشتید.
از طرف گروه اجرایی از شما دعوت می‌کنم تا بار دیگر مهمان ما باشید و نمایش را ببینید.به نظر می رسد دقت کافی به اجرا نداشته اید.قصه درباره‌ی سربازانی درگیر در جنگ جهانی دوم است و ارتباطی با جنگ تحمیلی ایران و عراق ندارد و سفارشی هم در کار نیست؛که اگر چنین عزمی در نهادی وجود داشت،پرداختن به این سربازان مهجور در تاریخ انقدر به تاخیر نمی افتاد.چیزی قریب به هشتاد سال.‌‌..
نمایش پیشین گروه تئاترپوشه و آقای آقاخانی (شیروانی داغ-ایرانشهر) را نیز قطعا ندیده اید که نمایشنامه‌ای آمریکایی بود با بازنویسی و دراماتورژی معاصر...

قدردان حضورتان هستیم.
۰۴ مهر ۱۳۹۸
سرکار خانم ناهید با خوندن نقدتون یه لحظه حس کردم هیچ ارتباطی بین کلمات و لحن نقدتون با نمایش رگ وجود نداره!! واقعا تعجب میکنم به نظر می رسه شما نه نمایش رو خوب دیدین و نه کارهای اخیر آقای اقاخانی رو!! رگ از اسمش گرفته تا تک تک کلمات دیالوگ و اجرای بازیگرانش با قدرت بود و کاملا پر معنی و تاثیر گذار! نمیدونم تو نمایش های ارزشی دنبال چی هستین دقیقا که تو رگ وجود نداشت!
۰۵ مهر ۱۳۹۸
کاربر Sh AS ورود شما رو به تیوال تبریک میگم!

خانم سلطانی، چقدر جالب که که آخرین نظر شما بر می گرده به کار قبلی آقای آقاخانی در سال 95! قطعا شما از اعضای گروه نیستید.

این نمایش هم اصلن سفارشی نیست. قطعا من اشتباه کردم :))

واقعن متأسفم. ای کاش گروه های تئاتری این وقت و هزینه ای رو که صرف قشون کشی در تیوال می کنند، صرف بالا بردن کیفیت کارهاشون بکنند... ای کاش.
۰۶ مهر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمیدونم چرا وقتی یه اجرا به مدت طولانی روی صحنه میمونه، مدام از خصایص تئاتر یش کم میشه و در عوض به کمدی های آزاد نزدیک میشه!
ظاهرا خود بازیگران به یک فرسودگی ذهنی میرسن و در نتیجه برای فرار از تکرار، به شوخی های بداهه و عموما جنسی رو می آرن
اکثر تئاترهای کمدی ایران وقتی بیشتر از 40 - 50 شب رو صحنه میمونن همین بلا سرشون میاد
اگر دقت کرده باشید نقطه مشترک کمدی های آزاد در پردیس ها هم همین عمر طولانیشون روی صحنه ست. همشون چندماهی روی صحنه ان و تازه از ماه دوم به بعد شوخی هاشون گل میکنه
ولی فکر میکنم برای تئاتری که اقتباس از شکسپیر رو یدک میکشه، حتی اگر تئاتری "مستقل" نباشه (و فقط مالکِ تماشاخانه ای به نام "مستقل" باشه!) باز هم شایسته است که صرفا جهت فرار از تکرار، به بداهه ای سطحی تنزل پیدا نکنه...
سلام
دو عدد بایط برای روز سه شنبه 19.30 ردیف 5 موجود میباشد
09192339429
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایشی از همه جهت ضعیف
تنها نکته مثبت، پوستر نمایش بود که البته اون هم اسم طراح قید نشده :))
ما را بَزَک پوسترش از راه به در کرد :)
۱۸ فروردین ۱۳۹۸
متاسفانه تعداد این مدل دزدى ها خیلى زیاد هست، حتى بین افراد مطرح و صاحب نام. به همین دلیل سعى میکنند دوستانه در کنار هم زندگى کنند!
۲۰ فروردین ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یک کارگردان محترم (جناب فلاحت پیشه) دل خسته از سیاستمدارانی طماع، با نیت پاسداری از شخصیت و منفعت خلق، یک نمایشنامه دغدغه مند را بدون حمایت تهیه کنندگان قلدر! و در مقابله با پروپاگاندای سرمایه داری به روی صحنه می آورد... آنوقت همین کارگردان مجوز حضور چندین عکاس محترم را در سالن میدهد تا بی توجه به شخصیت و منفعت خلق! صدای چیلیک چیلیک شاترشان را در تمام طول 120 دقیقه بر مخ مخاطب رگبار کنند، عکس هایی که با هدف بقا در همین پروپاگاندای مذکور میباشد!!! زیبا نیست؟؟؟ :)
سلام، وقت بخیر
متاسفانه در یکی از شبهای اجرا بدون هماهنگی با گروه نمایشی و کارگردان تعدادی از دوستان عکاس در سالن حضور پیدا کردند. و صرف کسب مجوز از روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر به عکاسی مشغول شدند. از شما و تمام عزیزانی که در این شب از صدای شاتر دوربین ها اذیت شدند عذر خواهی میکنم. و از جنابعالی دعوت میکنم در شبی دیگر و با آرامش و به دور از صدای شاتر مهمان ما باشید
۲۵ دی ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید

به نظرم نقطه قوت کار متن بود. مشخصا تمرین زیادی برای این کار شده بود چون بازی ها عمیق و درست بود.البته کارگردان خیلی به سمت فرم گرایی نرفته بود و البته ایرادی هم به حساب نمیومد.
برای مخاطبین عاشق پیشه، پیشنهاد مناسبی بود .
خانم ناهید عزیز
ممنونم از نقد و نظر شما...
۲۳ دی ۱۳۹۷
مرسی از شما جناب داغستانی
۲۳ دی ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دیدن این نمایش برای کسانی که سریال را ندیدند (و حوصله دیدن سریال را هم ندارند) خالی از لطف نیست

ولی دیدن این نمایش برای کسانی که سریال برگمانِ بزرگ را دیده اند به هیچ وجه توصیه نمیشود
این نمایش بدون ذره ای خلاقیت، نه تنها یک قدم هم از سریال جلوتر نیست بلکه هیچکدام از آن شخصیت پردازی های عمیق برگمان، نورها، رنگ ها و بافت های صحنه را نه به کار برده و نه اصلا درک کرده. احتمالا آقای ثروتی وقت زیادی برای کپی دقیق تر از سریال نداشتند و فقط به کپی / پِیست دیالوگ ها و برخی رفتارها اکتفا کردند.

از آنجایی که دانلود رایگان سریال در اینترنت موجود است، پس احتمالاً قیمت 60 هزارتومان (بدون هیچ تخفیفی) فقط برای کسب یک روزی حلال و البته تماشای صابر ابر از فاصله نزدیک تر است.
من بلیط رو که دیگه خریدم لذا بحث مالی منتفی هست اما اگر بازسازی کاملا وفاداران اما حرفه‌ای هم باشه بش میارزه....مثلا من اگر نسخه ایرانی وایر! برفرض ساخته بشه و خوب هم ساخته بشه ،حتی اگر واو‌به‌واو تکرار کرده باشند ،بشدت لذت خواهم برد
۱۵ دی ۱۳۹۷
آقای دانش متأسفانه علاوه بر اینکه کپی خط به خط از یک فیلم سینمایی برای استفاده در مدیوم تئاتر اصلن در سلیقه من نیست، ولی حتی آقای ثروتی نتونسته هیچکدوم از ابعاد شاهکار برگمان رو درک و پیاده سازی کنه. خب طبیعیه که اون دیالوگ ها به خودی خودشون جذابن، این نه به اقای ثروتی مربوطه و نه به بازیگراشون . میمونه عناصر دیگۀ کار که متأسفانه هیچ خلاقیتی درش نیست، هیچ...
۱۶ دی ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایش خوب بود ولی یه جهتی از فلسفه اجتماعی رو کم داشت. اونم اینکه منفعت یا ترس از مصیبت همیشه علت سکون و سکوت نیست. حداقل در اجتماعی مثل اجتماع ما اینطور نیست. گاهی وقت ها سکوت می کنی چون هیچ کسی و هیچ چیزی ارزش فریاد زدن نداره. نه اینکه فریاد زدن رو بلد نباشی، نه! تکرار میکنم: گاهی وقت ها هیچ کسی و هیچ چیزی ارزش فریاد زدن نداره....
بنظرم بحث ارزش داشتن برای عکس العمل اینجا مسأله ی متن نیست(هرچند این حرف در ذات خودش و جدای متن درسته).اتفاقن خود همین فکر یکی دیگه ازعواملیه که باز باعث میشه درب(درنمایش) باز نشه.مساله اینه که باتموم اشتیاق برای آگاهی از اونطرف در،باز جرات باز شدنش وجود نداره و اینجاست که نقش اجتماعی متن خودشو نشون میده که در یک جامعه ی بسته یا حتا یک جامعه ی فرد محور به ترتیب خانواده و دارایی یک فرد(دریک جامعه ی بسته) یا فردیت یک فرد(در یک جامعه ی لیبرال) مطرحه و هرگونه باز کردن درب اگه با دردسر یا به هم خوردن آرامش همراه باشه در باز نمیشه وحتا به مرور قفل نامریی به در زده میشه.مهم نیست که اونطرف در چی میگذره مهم اینه که من آسیب میبینم یانه؟ و حکومتهای خودکامه از این خصلت آدمهای اون جامعه استفاده میکنن و پشت در سر میبرن ومطمئن هستن همه از سوراخ در فقط نگاه میکنن و کسی پا هم بیرون نمیذاره
۰۳ دی ۱۳۹۷
سلام عزیز ... ممنونم از نظر شما. موضوع انفعال و بی تفاوتی ( به تعبیر شما منفعت و ترس) از جنبه های متفاوتی از جمله منظری که شما طرح کردید هم قابل بررسی ست ... موفق باشید
۰۴ دی ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
شسته رفته تر از سیزیف بود. شاید چون متن بهتری داشت کارگردان خیلی به اطوار بازیگرها نیازی نداشت و یه قسمت عمده ای از جذب تماشاگر رو دوش خود نمایشنامه بود.

ولی یه نکته مهمی هست که شاید سلیقه شخصی من باشه، نمیدونم، اونم اینکه به نظرم هم سیزیف و هم زندگی در تئاتر بدون شک تئاترهای خوبی هستند ولی نه تا حدی که این همه تعریف و تمجید های خیلی رویایی در موردشون نوشته میشه. البته هنوز نقد های کارشناسی و اصولی زیادی درباره این اجراها نوشته نشده و بیشتر هیجانات بیرونیه. به نظرم تو این چند سال گذشته تئاترهایی در این سطح و حتی بالاتر داشتیم ولی انقدر مورد توجه نبودند، نمیدونم چرا؟ و باز هم میگم شاید سلیقه شخصی من باشه.
در این نمایش نظرات کارشناسی رابرت رو راجع به منتقدان نشنیدین ؟؟

دلیل اینکه منتقدا هنوز چیزی ننوشتن همینه :)
۱۳ آذر ۱۳۹۷
برای منم جالبه این موضوع دنبال نقد خوب ازش بودم دیدم تو ویکی پدیاش نوشته بود که از اجرا سال ۲۰۱۰ این اثر در برادوی استقبال نشده و زودتر از موعد تعطیل شده. من دوست داشتم این کار ولی سوال شما برای منم پیش امده.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/A_Life_in_the_Theatre
۱۳ آذر ۱۳۹۷
سارا جان
یکی از دوستان که یک اجرای خارجی و متن اصلی کار رو تو یوتیوب دیده بود. به نظرش با این چیزی که ما داریم میبینیم فرق داشته رویکرد متن و حال و هوای کار.
و فکر میکنم آقای برهمنی هم در آوای تیوال اجرا در سال ۹۳ اشاره کرده بودند که اصل متن یک اجرای تماما کمدی هست.
۱۴ آذر ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید